De sluipende crisis

Tekst René Kneyber
Gepubliceerd op 06-12-2023

Het is onwaarschijnlijk teleurstellend dat in Nederland de rechten en belangen van schoolbesturen, schoolleiders, leraren, sectorraden, politici en ministers allemaal zwaarder wegen dan het recht van ieder kind op een hoge kwaliteit onderwijs, schrijft René Kneyber.

"Een kenmerk van een sluipende crisis is dat deze gradueel erger wordt, en dat men daardoor niet snel zal constateren dat grote ingrepen noodzakelijk zijn. Inmiddels heeft zich echter een aantal forse problemen aangediend, zoals het lerarentekort, een financieringstekort in het primair onderwijs en een groeiende kansenongelijkheid. Telkens zien we dat onderwijsbeleid het verkeerde perspectief en een ongepaste strategie hanteert en daarmee de forse uitdagingen niet het hoofd weet te bieden."
Zo concludeerden Dorien Zevenbergen en ik in 2018 ons boek 'De sluipende crisis: waarom het onderwijs niet beter wordt'. Helaas mogen we vandaag weer concluderen dat er met de analyses en adviezen van waarom onderwijsbeleid telkens faalt niks gedaan is.

Ik sluit me van harte aan bij de oproep van mijn grote vriend Jelmer Evers dat er een deltaplan nodig is om het onderwijs uit deze neerwaartse spiraal te trekken. Daar is mijn inziens niet eens meer geld voor nodig.

Wat er wel nodig is dat heel veel duurbetaalde mensen, ver weg van klaslokalen, die de realiteit van ineffectief kortetermijnbeleid in stand te houden, daar eens mee stoppen.

Het is onwaarschijnlijk teleurstellend dat in Nederland de rechten en belangen van schoolbesturen, schoolleiders, leraren, sectorraden, politici en ministers allemaal zwaarder wegen dan het recht van ieder kind op een hoge kwaliteit onderwijs. Enerzijds omdat dat niemand daar ooit de moeite voor heeft genomen. Maar anderzijds... misschien zou dat niet eens nodig hoeven zijn, en moeten we daar gewoon eens naar gaan handelen.

Hier kun je de hele analyse (gratis) lezen.