Bovendien halen mannen hun neus op voor de maandelijkse fooi, waardoor vrouwelijke leraren in het po inmiddels 87% uitmaken van het totaal, zo telt het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). De oplossing lijkt simpel (en duur): verhoog de beloning voor de po-leraar en het arbeidsaanbod aan leraren zal reageren. Het algemene en specifieke tekort aan mannen zal als sneeuw voor de zon verdwijnen.
De werkelijkheid is helaas niet zo simpel. Zoals het Centraal Planbureau zo’n tien jaar geleden al vaststelde, is er bij vrouwelijke leraren sprake van een ‘negatieve inkomenselasticiteit van het arbeidsaanbod’. Oftewel: als het inkomen van vrouwelijke leraren stijgt, stijgt het arbeidsaanbod niet, maar zal het juist dalen. Kennelijk nemen veel vrouwelijke leraren genoegen met een bepaald maandsalaris. Krijgen ze per uur meer, dan gaan ze minder werken. Nu al werkt acht van de tien vrouwelijke po-leraren parttime, zo meet het CBS. Een reëel gevaar van hogere salarissen is dus dat het lerarentekort niet af-, maar juist toeneemt.
De oplossing voor dit dilemma is er wel, maar de politicus die deze voorstelt, zal niet heel populair worden: stel voorwaarden en geef alleen loonsverhoging aan leraren die minstens vier dagen per week werken. Daarmee sla je twee vliegen in één klap: je spreekt meer mannen aan en je pakt het lerarentekort aan tegen lagere kosten dan bij een algemene loonsverhoging voor iedereen. Een loonsverhoging komt het po meer dan toe, maar dan wel voor degenen voor wie het leraarschap ook werkelijk de belangrijkste weektaak is.
Ferry Haan, leraar economie en onderzoekscoördinator aan het Jac. P. Thijsse College in Castricum en geassocieerd lid van de Onderwijsraad.
Dit artikel verscheen in de rubriek 'Rondom het Binnenhof' in Didactief, september 2017.
Lees ook de reactie van Lisa Westerveld.
1 Hoger salaris is oplossing voor lerarentekort
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
