Toen ik, voordat ik Kamerlid werd, bij de Algemene Onderwijsbond werkte, verbaasde ik me erover dat het lerarentekort weinig prioriteit leek te hebben. Inmiddels is de politiek wakker geschud door acties van leraren, die een beter salaris en minder werkdruk eisen, omdat de kwaliteit van het onderwijs hun aan het hart gaat. Iedere leraar wil goed onderwijs en voldoende individuele aandacht voor leerlingen. Maar hoge werkdruk en volle klassen maken dit vaak onmogelijk.
De afgelopen maanden bleek dat de nieuwe Kamercommissie OCW stond te popelen om aan de slag te gaan en diverse keren debatteerden we over het lerarentekort. Maar in onderhandelingstijd blijken dergelijk grote vraagstukken niet makkelijk op te lossen. Over het nieuwe kabinetsbeleid wordt immers aan de onderhandelingstafel gesproken. Vlak voor het reces nam het debat een bijzondere wending toen vicepremier Lodewijk Asscher aankondigde dat het kabinet in de volgende begroting geld zou uittrekken voor lerarensalarissen. Terwijl staatssecretaris Dekker een dag ervoor had laten weten dat het onderwijs eens moest ophouden met telkens vragen om meer geld.
Hogere salarissen is een van de oplossingen voor het lerarentekort. Het wordt de komende maanden spannend. Houdt Asscher woord en krijgen leraren een hogere beloning als er met Prinsjesdag geen regeerakkoord ligt? En maakt een nieuwe regering voldoende prioriteit van onderwijs? Wat er ook gebeurt, namens GroenLinks zal ik me de komende vier jaar keihard inzetten om het lerarentekort aan te pakken. Het is bekend dat de leraar het verschil maakt in het onderwijs. Maar dan moeten we er wel voldoende hebben.
Lisa Westerveld, Tweede Kamerlid en woordvoerder onderwijs GroenLinks.
Dit artikel verscheen in de rubriek 'Rondom het Binnenhof' in Didactief, september 2017.
Lees ook de reactie van Ferry Haan.
1 Nee, het kan tekort juist vergroten
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
