Leraar met een krijtje

Dit is een nogal dubieus antwoord op mijn vraag wat deze jongen van het ROC vindt waar hij op zit. Misschien heeft hij eerder op een school gezeten waar het anders was? Dat blijkt te kloppen. De Marokkaanse jongen van tegen de twintig begint woest te gebaren met zijn armen.

‘Ik zat vroeger daar.’ En hij wijst een kant op. ‘Daar hadden ze smartboards en iedereen had een laptop. Dus dit is veel beter.’

‘Oh. Sommigen zouden zeggen dat dat beter is. Had je ook je eigen laptop?’

‘Natuurlijk.’ Hij doet zijn petje half af en zet hem bij nader inzien weer terug op zijn hoofd. ‘In het begin dacht ik ook dat het beter was. Maar alles mocht. Na een tijdje zat ik alleen nog maar achterin de klas porno te kijken. Er was een meisje in mijn klas. Zij was heet. Zij vond het ook leuk om porno te kijken, dus zij keek met mij mee.’

Hij kijkt me nu indringend aan.

‘Wees eerlijk, meester.’ Zegt hij. ‘Als u moest kiezen tussen met een heet meisje porno kijken of opdrachten maken?’

Nu ja. Laten we eerlijk zijn. Op dit soort vragen helpt het om volstrekt eerlijk te zijn. De jongen ontspant zichtbaar.

‘Dus daarom: Hier is een leraar met een krijtje. Je moet gewoon luisteren en dan leer je wat.’

Maar dat kan natuurlijk niet waar zijn. Je leert altijd wel wat.

Uit zijn tas haalt hij een boek, nog in het plastic. Kennelijk draagt hij het al een jaar in zijn tas zo rond, klaar om als een soort bewijsmateriaal op te voeren. Als een veteraan die begint te kloppen op zijn kunstbeen tijdens zijn verhaal over de slag bij Arnhem.

‘Ik had een negen voor dit vak. Boek is nooit uit het plastic geweest.’

Maar dan heeft hij natuurlijk altijd goed opgelet, goed uitleg gehad. Hij kijkt me aan alsof ik gek ben.

‘Wat is dat nou voor school als je je boek niet eens nodig hebt om een negen te halen.’

Tja.

Zijn boek verdwijnt weer in zijn tas. Hij kijkt even over de schouder heen van een klasgenoot die met een powerpoint-presentatie bezig is.

‘Wat ga je eigenlijk doen met het boek?’ vraag ik ter afsluiting.

‘Verkopen.’ Zegt hij. ‘Ik heb iemand gevonden die het van me wil kopen.’

Dan kijkt hij nog eens om zich heen en zegt hij tevreden ‘Weet u wat ook goed is? Dat ik hier niet uit het raam kan kijken.’