‘En wat doen jullie tegenwoordig in het basisonderwijs?’, vroeg Wei. ‘Daar doen we nu heel veel aan taal en rekenen’, zei Marieke plechtig. ‘Ah’, zei Wei, ‘maar ik las dat het basisonderwijs in Nederland al meer dan 200 jaar bestaat’. ‘Zeker’, zei Marieke, aan haar Chardonnay nippend. ‘Deden jullie dan 200 jaar lang niet aan taal en rekenen?’, vroeg Wei, ‘Please explain’. ‘Jawel...’, zei Marieke, ‘maar nu doen we het veel beter.’ ‘Hoe doen jullie het dan nu?’, vroeg Wei. ‘We voeren het opbrengstgericht werken in’, zei Marieke na een lange aarzeling; ze moest immers opbrengstgericht werken nog vertalen in data driven teaching. ‘Hoe gaat dat?’, vroeg Wei. ‘Please explain.’. ‘Wel’, zei Marieke na een flinke slok Chardonnay, ‘je kijkt waar een kind staat met bijvoorbeeld taal, dan bepaal je waar het naartoe moet, en dan probeer je daar te komen. Heel gecompliceerd allemaal.’ De wenkbrauwen van Wei vertoonden een lichte frons. ‘Hoe deden jullie dat vroeger dan? Please explain.’ Marieke vond dit duidelijk geen leuke vraag. Ze vulde haar glas bij en zei: ‘Dat weet ik niet zo goed, dat was vóór mijn tijd.’ Wei wilde het gesprek nu een positieve wending geven. ‘Wij weten in China veel van sport en kunst in Nederland’, zei hij. Hij begon op te sommen: ‘Bettine Vriesekoop, Anish Giri, Erik Pang.’ De laatste twee namen deden duidelijk geen belletje rinkelen bij Marieke. Rare sporters toch, waar die Chinees mee op de proppen komt. ‘En Mondriaan en het Metropole Orkest’, ging Wei onverdroten door. ‘Jullie doen zeker naast taal en rekenen heel veel aan sport en kunst op de basisschool. Hoe doen jullie dat? Please explain.’ Marieke nam nog een flinke slok en begon een vaag verhaal over bezuinigingen en het allesoverheersende belang van taal en rekenen. Wei was niet uit het veld te slaan. ‘Nederland is goed in techniek’, zei hij. ‘Ik heb ze gezien, de Deltawerken en de schepen die over de autoweg heen varen, heel indrukwekkend. Kinderen leren vast veel van techniek op school.’ Marieke dacht even na. ‘Ja’, zei ze, ‘alle scholen hebben flink wat geld gehad om iets aan techniek te doen.’ ‘Geweldig!’, riep Wei.’Wat hebben ze met dat geld gedaan? Please explain.’. Nu werd het Marieke echt te heet onder de voeten. Met een ‘Sorry, ik zie iemand die ik even moet spreken’, vloog ze weg, zonder de Chardonnay. De Chinese man zag ik later nog op het station. Hij keek uit het raampje. Zijn ogen zeiden: ‘Please explain.’ Maar zijn trein vertrok al, richting Duitsland.
Deze columnn verscheen in Didactief, april 2012.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven