Leren en onderzoeken bij MIT, Boston

Wat meteen opvalt is de open cultuur van kennis delen en samenwerken. Er lijkt daarbij weinig sprake van hiërarchie (althans die heb ik nauwelijks ervaren of ontdekt bij TSL), die toch vaak aanwezig is bij een doorsnee universiteit en de academische wereld. Bijna alle gebouwen zijn openbaar toegankelijk en de meeste lezingen kun je als publiek gewoon bijwonen. Dus een tip, als je nog eens in de buurt bent van Boston, trek dan eens een paar dagen uit om rond te snuffelen bij MIT.

Het open kennis delen komt ook tot uitdrukking in de vele MOOCs (Massive Online Open Courses, dit zijn gratis online cursussen die je kunt volgen), die MIT heeft ontwikkeld (voorbeeld ). Ik denk dat die open cultuur, en diversiteit in alle opzichten, van studenten, medewerkers, maar ook disciplines en epistemologiën (kennisleer, red.), een belangrijke reden is waarom MIT tot de beste universiteiten ter wereld behoort. Het is een cruciale voorwaarde om tot nieuwe ideeën en uitvindingen te komen. Een andere succesfactor vinden we in de (wellicht bekende) formule innovatie = uitvinding X commercialisatie.

Het is niet alleen belangrijk om goed onderzoek te doen en nieuwe zaken uit te vinden, maar ook om deze uit te dragen en te ‘vermarkten’ (zie ook de analogie met de huidige discussie over valorisatie van onderzoek), om tot echte innovatie te komen. Dat laatste komt bij MIT bijvoorbeeld tot uitdrukking in de intensieve samenwerking met de MIT Sloan School of Management. Maar ook breder is de visie van MIT dat ontwikkelde kennis een bijdrage levert aan het verbeteren van de maatschappij. Tot zover over de cultuur bij MIT.

Wat doet de TSL onderzoeksgroep, en wat kunnen we daarvan leren? In deze groep werken onderzoekers en onderwijsontwikkelaars intensief samen. Een belangrijk kenmerk van hun manier van onderzoek doen is Design Thinking (zie de MOOC: Design Thinking for Leading and Learning), met daarin sterk gerelateerd Design Based Research.

Bij deze manier van onderzoek wordt er eerst samen met docenten een prototype (van bijvoorbeeld een instrument) ontwikkeld. Dit wordt in kleine settings uitgeprobeerd en getest, op basis waarvan het prototype wordt verbeterd. Dit wordt vervolgens weer bij een grotere groep docenten uitgeprobeerd. Het voordeel van deze manier van onderzoek doen is dat het prototype (de interventie) direct goed aansluit bij de praktijk en dat de kans groot is dat het ook nuttig en toepasbaar is. Kortom, een interessante manier van onderzoek doen.

Een concreet voorbeeld is een onderzoek over formatief assessment en rubrics dat ik samen met masterstudent Eva Kuijpers en MIT heb opgezet. MetaRubric is een spel, ontworpen door TSL samen met docenten, waarin docenten (in opleiding) een rubric en metarubric leren te ontwerpen. Een rubric is een beoordelingsmethode die bestaat uit een set van criteria voor het beoordelen van werkstukken of toetsen van studenten. In een rubric is voor elk criterium precies omschreven wat de prestatielevels zijn. Dit kan zorgen voor een preciezere en meer consistente manier van beoordelen. Bovendien geeft het beoordelaars de mogelijkheid om studenten uit te leggen waarom een score op een bepaald criterium voldoende of goed is en helpt het studenten om beter te begrijpen wat van hen wordt verwacht.

Een metarubric is een rubric waarbij docenten als onderdeel van het spel samen criteria opstellen waar een rubric aan moet voldoen. Eva Kuijpers zal via een ontwerpgericht onderzoek in het primair onderwijs onder andere onderzoeken wat het effect is van het spelen van dit spel op de self-efficacy beliefs (of geloof in eigen kunnen) van docenten als het gaat over formatief assessment en meer specifiek het gebruik van rubrics. Daarnaast is een belangrijke vraag hoe het spel kan worden verbeterd en meer kan worden ingebed in de praktijk.

Kortom, een open cultuur, ontwerpgericht experimenteren in nauwe samenwerking met de praktijk, kennis delen en ‘vermarkten’ lijkt de sleutel tot succes. 

Hopelijk inspireert deze column, zo vlak voor het begin van het nieuwe seizoen, om ook tot nieuwe ideeën en innovaties te komen in je eigen onderwijsorganisatie! Zie hiervoor ook nog de link naar de MOOC: Launching Innovation in Schools.

Arnoud Evers is universitair docent en onderzoeker bij het Welten-instituut van de Open Universiteit.