Vieze voeten, een raket en een telescoop

Een waterpomp. In de zandbak. Er dreven bootjes en er werd ontdekt wat er gebeurde met de sluizen en de stroming.
'Kom juf, doe ook je schoenen uit! We hebben oliebollen gebakken van het natte zand.' Ineens was ik weer zelf 4. At ik zandtaartjes en moddersoep.

Daarna mocht ik voorlezen. Over of de maan van kaas is gemaakt. 'Wat is eigenlijk de dampkring?’ vroeg er eentje. 'Dat mag je straks gaan uitzoeken,’ zei de juf. Als ik later kijk, laat ze hem met een vuilniszak zien hoe er lucht om de aarde zit. Ze schrijven samen dampkring. Even verderop zitten ze in een zelfgemaakte raket en gooien ze een anker uit. 'Want er is geen zwáártekracht, snap je.’ 

Ik klets, met vieze voeten, met de schoolleider. Die uit het circus komt. Hij zegt: 'We bereiden ze voor op de maatschappij toch? Op kunnen omgaan met elkaar in de samenleving.'
Ik zit daar even stil. Naar mijn voeten te kijken. Ja.

Hoe vaak reed ik naar school met de vraag: 'Hoe zijn we hier gekomen?’ We plukten fruit, we gingen jagen. We maakten een maatschappij. Binnen die maatschappij moeten we leren en hebben we kennis nodig. Maar reguleren we nu niet alles kapot? Welke functie heeft een citoscore, evolutionair gezien en wat heb je aan een doodongelukkig kind dat tafels moet opdreunen maar niet weet waarom - of waar hij echt goed in is? De school heeft een maatschappelijke functie. En mag er zijn om de kinderen te leren omgaan met zichzelf en elkaar.

Ik ben er even stil van. Er zijn geen verplichte werkjes bij deze kleuters, maar wel aanbod en elke leerling wordt gevolgd. En gestuurd en begeleid. Niet naar een zo hoog mogelijk uitstroomprofiel, maar naar een ontwikkeld individu dat klaar is voor de maatschappij.
'Kom je naar de sterrenbeelden kijken, juf?' vragen ze vanuit de sterrenwacht. Ik kijk door een te-le-scoop naar deze ruimte.

'Wat gun je een kind?' vraagt hij, als ik wegga. Een school als deze, denk ik. Vieze voeten, een raket en een telescoop. En een schoolleider en leraren die zichzelf juist díe vraag stellen.

Ellen van Pernis (36) is zij-instromer en kleuterleerkracht. Met en bij haar kleuters verwondert zij zich over het leven en het onderwijs.

Verder lezen

1 Experimenterende kleuters
2 Kleuters zijn geen schoolkinderen