Scholen tegen armoede?

Ineke de Roo, bestuurder en algemeen directeur dr. Aletta Jacobs College (Hoogezand):

‘Zeker in krimpregio’s als Groningen, waar gemeentelijke middelen beperkt zijn, kunnen scholen echt wat betekenen voor kinderen uit armlastige gezinnen. In veel gemeentes hebben gezinnen met een inkomen tot 110% van het minimumloon recht op extra ondersteuning, zoals toegang tot voedselbanken. Bij ons in Midden-Groningen ligt de grens bij 125% en daar zijn veel kwetsbare gezinnen al mee geholpen. Daarom hoeven wij als school niet veel structurele voorzieningen te treffen, maar we willen wel doorgaan met de schoolontbijten. Verder hebben we een solidariteitsfonds zodat iedereen mee kan met schoolreizen en helpen we ook individuele leerlingen. Als een kind thuis niet altijd warm eet, krijgt die wat mee als er op school eens is gekookt.’

Hilbert de Vries, bestuursvoorzitter Stichting Speciaal Onderwijs & Expertisecentra (Eindhoven): 

‘Armoede is in Nederland vaak het gevolg van falend overheidsbeleid, denk aan de toeslagenaffaire. Dat kan het onderwijs niet oplossen. Een initiatief als gratis schoolmaaltijden is sympathiek, maar tijdelijk en sluit niet aan bij ieders behoeftes. Wij doen mee aan schoolfruit en zien dat leerlingen die dat vroeger van huis mee kregen, nu niets meer bij zich hebben. Ondertussen kost het ons personeel wel tijd. Bij kinderen van asielzoekers is het probleem niet dat er thuis niet ontbeten wordt, maar dat hun ouders niet mogen werken. Scholen kunnen best een rol spelen bij armoedebestrijding, maar kijk wat er echt nodig is en zorg voor structurele interventies. Anders blijft het goedbedoelde symboolpolitiek.’

Roeland van Geuns, emeritus lector armoede interventies (Hogeschool van Amsterdam):

‘Met een volle maag leer je beter en geschikte kleding komt het welzijn van kinderen ook ten goede. Dus leerlingen uit regio’s met veel armoede hebben hier absoluut baat bij. Maar het achterliggende probleem is dat sommige gezinnen simpelweg niet kunnen rondkomen. Voor elk specifiek tekort – van menstruatiemiddelen tot energiekosten – bestaat in Nederland wel een steunregeling. Maar die is altijd voorwaardelijk, je moet aantonen dat je het nodig hebt. Daar spreekt wantrouwen tegen arme mensen uit en kinderen worden daar de dupe van. Want sommige mensen vinden het te ingewikkeld of schamen zich en vragen daarom geen hulp. Zorg dat elk gezin genoeg te besteden heeft, dan zijn dit soort initiatieven op scholen niet nodig.’

Credits: Danibal

Dit artikel verscheen in Didactief, mei 2023.