Je kunt als taalkundige bijna geen krant openslaan of kommer en kwel springen je tegemoet. Weer minder studenten, weer studies die het niet meer redden, weer minder geld. De tranen springen je in de ogen bij al dat leed. Vooral omdat het zo onafwendbaar schijnt te zijn. Het kennelijk ontbreken van een beroepsperspectief bij de talenstudies heeft dus geleid tot wat je een klassieke recessie kunt noemen. Geen perspectief, dus minder studenten, dus minder en versimpelde opleidingen, dus nog minder beroepsperspectief, dus nog minder studenten... dat loopt zo niet goed af natuurlijk. Daar moet nodig iets aan gebeuren. En mijn stelling is: dat moet niet alleen – dat kan ook.
Elk jaar opnieuw verbaast het me namelijk weer hoe groot en vooral hoe divers de talenwereld inmiddels geworden is. Veel en veel groter dan de spreekwoordelijke leraar, vertaler of logopedist – nog steeds belangrijke outlets voor onze talenten, maar zeker niet meer de enige kern van het beroep. En de wow-factor is zeker verschoven. Toegepast onderzoek – check. Programma-managers en aanbesteders bij rijk, provincie, gemeente en fondsen – check. Redacteuren – check. Toetsontwikkelaars – check. Forensisch deskundigen – check. Robotica – check. Nieuwe vormen van meertalige communicatie – check. Google, Amazon, Netflix en hun vele concurrenten– check. Overal zijn mogelijkheden, en in sommige van die nieuwe beroepsvelden is er gewoon een tekort aan vakbekwame taalprofessionals.
Binnen een talenwereld die zich zo snel ontwikkelt is het op zich begrijpelijk, dat je weinig samenhang aantreft. Al die verschillende takken van bedrijvigheid weten zo goed als niets van elkaar. Ze weten elkaar nog niet goed te vinden. Een algemeen gedragen roep om meer taalprofessionals met een op die nieuwe beroepen toegesneden profiel zul je dan ook niet horen. Een vervelend gevolg daarvan is wel, dat die nieuwe, frisse, uitdagende mogelijkheden nooit in de publiciteit komen. Leraar of vertaler – ja duh. Prachtige beroepen, daar niet van, maar als je met je verhaal niet verder komt dan dat...
Dat beroepsperspectief is er dus wel degelijk, maar dat vind je niet meer bij de traditionele afnemers van taalkundige professionals. En ook als opleider moet je actief op zoek naar die nieuwe beroepen, kansen, outlets, allianties. Om (ook) mensen af te leveren die daarin kunnen functioneren.
Ik ben initiatiefnemer van het DRONGO talenfestival, dat dit jaar in Nijmegen is neergestreken. Bij ons staat de deur voor iedereen open. Anything language. Kom er maar bij en laat het maar zien. We worden gekscherend wel eens het talenparadijs van Nederland genoemd. Soms denk ik dat dat precies is wat we nodig hebben.
Maaike Verrips,
Directeur DRONGO talenfestival
Bekijk het programma van het Drongo Talenfestival op 9 en 10 november 2018 en win vrijkaartjes!
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
