Zorgen

Neem nu de digitale examens uit het openingsverhaal. Natuurlijk stuiten we bij zo'n onderwerp op Stichting Cito. Logisch, ze wordt in de wet op de eindexamens expliciet genoemd als degene die de examens moet maken. Maar in gesprek met een softwareontwikkelaar in een hip, niet chic kantoor in Amsterdam-West, komt dan opeens Cito BV weer om de hoek kijken. Wat blijkt? De schotten tussen Cito Stichting en Cito BV die ontbraken bij de ontwikkeling van de Eindtoets Basisonderwijs, lijken ook bij de ontwikkeling van nieuwe digitale eindexamens afwezig. Knowhow die Stichting Cito één op één met de softwareontwikkelaar ontwikkelt, exporteert de BV in samenwerking met diezelfde softwareontwikkelaar deels naar het buitenland. Cito weigert een inhoudelijke reactie. Wel zijn we binnenkort welkom op kantoor in Arnhem. Dan leggen ze het nog één keer uit.

Het is vreemd dat zo'n mooi exportproduct als een digitale examentool deels is ontwikkeld met overheidsgeld. En ik vind het zorgelijk dat opdrachtgever overheid daarover niet lijkt na te denken.

Ander voorbeeld? Er is onderzoek gedaan naar leerwinst en toegevoegde waarde als instrumenten om de kwaliteit van onderwijs te bepalen door het GION, de CED-Groep en oh ja, Cito (Stichting of BV, het staat niet in het rapport). De inspectie lijkt onder de indruk. Zij is zoekende: hoe brengen we onderwijskwaliteit goed in beeld? Genoemde instrumenten lijken haar veelbelovend. Onderzocht werden, Cito-leerlingvolgsystemen op 45 scholen (er zijn ook andere op de markt). Een conclusie van het rapport: de leerlingvolgsystemen moeten aangepast worden. De onderzoekers (ook die van Cito) adviseren OCW om die systemen te laten aanpassen en met basisscholen af te spreken om elk halfjaar voor alle leerstofgebieden die toetsen af te nemen. Dan weten we veel meer.

Zorgelijk, toch?

Er wordt te weinig geld uitgegeven aan onderwijs, zegt Alexander Rinnooy Kan op pagina 8. Willen we tot de top vij van de wereld (of van Europa) behoren, dan moeten we er net zo veel geld in steken als die top vijf. Maar misschien wordt er ook wel te veel geld aan onderwijs uitgegeven in Nederland. Aan te dure onderwijsadviesbureaus, zoals hoogleraar Klaas van Veen zegt op pagina 15. Of aan de Cito's van deze wereld? Versta mij niet verkeerd, ik ben het eens met minister Bussemaker die op 17 april in De Balie zei (toen hoongelach losbrak bij het noemen van de Cito Eindtoets): 'Laten we onthouden waar we vandaan komen.' Inderdaad, het is waardevol om een objectief meetinstrument te hebben voor de prestaties van leerlingen. Maar misschien zou de overheid zich ook eens objectief, of in elk geval breder, moeten laten adviseren over de beste manieren om het onderwijs te verbeteren.

Monique Marreveld is hoofdredacteur van Didactief.

Lees hier ons artikel over de samenwerking tussen Cito BV en Trifork. Het volledige Cito-dossier is hier te vinden.