Engeland gidsland?

Eerlijk gezegd heb ik Engeland nooit gezien als gidsland voor wat dan ook. Zo vermoedde ik ooit dat het bestverkochte Engelse kookboek wel moest zijn: 1001 Ways to Ruin Good Food. Maar op één gebied ben ik van gedachten veranderd: onderwijs, en dan vooral de Engelse kijk op wat een goede leraar is en wat die nodig heeft.

In januari was ik in Londen voor een tweedaags bezoek aan Ofsted (Engelse onderwijsinspectie), de Education Endowment Foundation (EEF, evidence-informed gidsen en toolkits), Chartered College of Teaching (CCT) en Charles Dickens Primary School, een onderzoeksschool in de Londense binnenstad. Ik zou over iedere instelling meerdere columns kunnen schrijven, maar ik houd het bij twee opvallende dingen.
Het eerste is het Early Career Framework (ECF) van het Engelse onderwijsministerie. Dit is ontwikkeld samen met onder meer de CCT en EEF en is bedoeld om de professionele ontwikkeling van beginnende leraren te ondersteunen. Het is een vervolg op het Initial Teacher Training Core Content Framework (zie mijn column Basiscurriculum voor leraren?, Didactief, december 2019). Volgens de samenstellers vormen leraren ‘de basis van het onderwijssysteem – er zijn geen topscholen zonder topleraren. Hoewel leraren hoogkwalitatieve ondersteuning verdienen in hun hele loopbaan, is extra aandacht nodig voor de eerste jaren van lesgeven wanneer de leercurve het steilst is.’ En nu komt het: het ontbreekt nieuwe leraren maar al te vaak, aldus het ECF, aan de ondersteuning die ze nodig hebben om te gedijen en aan voldoende tijd voor hun professionele ontwikkeling. Het ECF-kader voorziet in een volledig gefinancierd, tweejarig pakket van gestructureerde training en ondersteuning, gekoppeld aan het best beschikbare bewijs uit onderzoek. Ja, je leest het goed: het kader geeft aan waar beginnende leraren recht op hebben!

De ondersteuning omvat geld om leraren 5% extra uit te roosteren in het tweede werkjaar (naast de reeds bestaande 10% in het eerste jaar), hoogwaardige, gratis curricula en trainingsmaterialen, geld voor de training van mentoren van beginnende leraren en voor de begeleiding en ondersteuning die zij bieden. Hiervoor is 130 miljoen pond (een kleine 155 miljoen euro) per jaar beschikbaar gesteld.
Ten tweede maakte ik uitgebreid kennis met de EEF-toolkits (‘gereedschapskisten’) en hoe deze ontwikkeld worden. De Teaching and Learning- en Early Years-toolkits zijn zeer toegankelijke, kwalitatief goede samenvattingen van onderzoek naar diverse aanpakken. Ze zijn ontworpen om leraren en schoolleiders te ondersteunen bij hun beslissingen om de beste leerresultaten te behalen, met extra aandacht voor kansarme kinderen en jongeren. Beide toolkits bespreken meer dan veertig aanpakken om het lesgeven en leren te verbeteren en tonen de gemiddelde impact op het leren in maanden vooruitgang (of zelfs achteruitgang), de kosten bij invoering en de kracht van het ondersteunende bewijs. Twee ‘uitersten’ als voorbeeld:

1. Feedback heeft een hoog rendement (plus acht maanden) en is goedkoop (één van de vijf pondtekens, die de kosten uitdrukken), volgens een redelijke hoeveelheid wetenschappelijk bewijs (drie van de vijf hangslotjes, die de zekerheid aangeven).

2. Blijven zitten is een negatieve ingreep (minus vier maanden) die veel geld kost (vijf pondtekens), eveneens ondersteund door een redelijke hoeveelheid bewijs (drie slotjes).

De toolkits bieden geen definitieve standpunten over wat werkt om de resultaten op een bepaalde school te verbeteren. Ze geven echter betrouwbare informatie over wat waarschijnlijk (on)gunstig is en over de kosten.
De serieuze aanpak van Engeland in het opleiden van leraren en in de professionele ontwikkeling en ondersteuning van leraren, schoolleiders en besturen, zijn twee dingen waarin Engeland een gidsland kan zijn en waarvan Nederland kan leren. Luistert u mee, Excellentie?

Paul A. Kirschner is emeritus hoogleraar Onderwijspsychologie aan de Open Universiteit en gasthoogleraar aan de Thomas More Hogeschool (België).

Dit artikel verscheen in Didactief, maart 2020.