Uitvliegen

Tekst Juf Eline
Gepubliceerd op 05-10-2017
Beeld Menno Wittebrood
Juf Eline - ‘Juffie!’ Isabelle, uit mijn ‘oude’ groep 2, slaat haar armen om me heen als ik over de gang loop. Ze zit nu in het lokaal tegenover ons, groep 3 alweer.

Door de open deur gluren af en toe meer bekende koppies mijn klas in. Terwijl ik even met haar klets, spelen mijn kleuters rustig door. Zelfs Quinn, die vandaag zijn eerste dag in de groep beleeft, hobbelt al lekker mee in de ijskraam en de campinghoek.
In de pauze staan ineens bijna al mijn oude groep 2’ers in de deuropening: ‘Wow, de klas is helemaal anders!’ Na de zomervakantie hebben m’n duo-collega en ik de kring en ons bureau omgewisseld; ons langverwachte nieuwe digibord moest een plekje krijgen. ‘Blijft dat de hele week zo staan?’ vraagt Ekon, vorig jaar m’n grootste belhamel, en hop, daar staat hij al in de ijskraam en koopt meteen drie ijsjes.
‘Juf, we gaan dóúchen!’ zegt Faiza elke keer als ze me ziet (vanochtend al een keer of drie). Juf ElineUit haar blik spreekt een mengeling van enthousiasme en afschuw. Ze is blij om nu bij de grote kinderen te horen, maar ziet ertegen op om straks in ’r blootje tussen de anderen te staan. Dat douchen blijft meestal een dingetje tot in groep 8. ‘Ik ga niet douchen hoor,’ zegt ook Lize met een vies gezicht. ‘Jawel, joh,’ probeer ik. ‘Je gaat heel erg zweten bij de gymles van meester Martin! Dan is het juist fijn om te douchen.’ ‘Hmm’. Met een frons loopt ze terug naar haar klas. Ineens staat Ekon weer voor mijn neus. Z’n donkere ogen staan zorgelijk. ‘Juf, ik kan m’n gymtas niet vinden.’ Aha, vandaar dit bezoekje. ‘Hoe ziet hij eruit?’ vraag ik, klaar om te helpen met zoeken. ‘Blauw. Ik denk dat m’n moeder ’m is vergeten.’ Nu snap ik het… Dat is natuurlijk spannend om op te biechten aan je nieuwe juf. ‘Ach, dat is toch niet erg,’ zeg ik vrolijk en ik loop met hem mee naar m’n collega. ‘Dan gym je toch een keer op blote voeten,’ reageert ook juf Lydia. We knipogen even naar elkaar.
Even later loopt mijn complete oude ploegje zwaaiend langs m’n deur, op weg naar gym. Lize stopt nog even en fluistert: ‘Ik ga toch douchen, hoor.’ Later, als ik m’n fiets van het slot haal om naar huis te gaan, rent ze naar me toe over het schoolplein. ‘Juf, weet je dat we in groep 3 letters gaan leren?’ (Nee, echt waar?) ‘Vandaag heb ik geen letter geleerd, maar een woordje. Ik weet het alleen niet meer.’ ‘Was het “ik”?’ vraag ik. ‘Ja dat was het!’ Genieten is het, zulke spontane bezoekjes. Zolang het duurt, want straks zijn ze helemaal uitgevlogen en geland in groep 3.

Eline is leraar in groep 1/2 op een basisschool in de Randstad. Ze heeft de academische pabo afgerond en een master onderwijskunde op zak.

Dit artikel verscheen in Didactief, oktober 2017.

 

Een ogenblik geduld...
Click here to revoke the Cookie consent