Ingezonden brief: reuring over Cito-dossier

Op twitter kreeg Didactief diverse complimenten toegezwaaid (‘gedegen onderzoeksjournalistiek’ en ‘sterke analyse’).
Kritiek was er ook, vooral van Cito zelf. Een dag na de publicatie van de eerste twee artikelen reageerde Cito op haar eigen website tegen wat ze ‘tendentieuze berichtgeving’ van Didactief noemt. Ze somt op wat er allemaal niet zou kloppen in de artikelen. De bewering dat Didactief haar belofte zou hebben verbroken en Cito geen inzage heeft gegeven in de artikelen zwakte ze enige dagen later af tot ‘geen tijdige inzage’. Wat overigens evenmin klopte, zoals Cito in een persoonlijke reactie aan ons liet weten.

Maar laten we het over de inhoud hebben. In haar persbericht stelt Cito dat volgens het Auditrapport van OCW de scheiding tussen stichting Cito en Cito BV keurig geregeld is en dat er, anders dan Didactief schrijft, geen sprake is van een BV die profiteert van bij de stichting opgedane kennis. Cito vermeldt hier echter slechts de helft van de conclusie uit het Auditrapport. Inderdaad staat daar dat de zaken administratief en juridisch keurig gescheiden, zijn, maar ook dat er van een organisatorische scheiding geen sprake is. Ofwel: dezelfde mensen werken zowel voor stichting als BV. In het rapport staat letterlijk: ‘Een kruisbestuiving van stichting naar BV en vice versa is mogelijk, logischerwijs inherent aan de situatie.’
Volgens Cito is het vooral de stichting (lees: de overheid) die van de research & development binnen de BV profiteert. Ze gaat niet in op onze constatering en die van het Auditrapport dat het voordeel ook de andere kant op werkt. Om het Auditrapport nog eens te citeren: er is ‘nergens sprake van formele uitbesteding van taken van Stichting Cito aan Cito BV’ en er worden ‘ook geen formele opdrachten verstrekt aan Cito BV’. De zaken lopen met andere woorden vloeiend in elkaar over.
Natuurlijk reageert Cito fel op het inkijkje dat Didactief gaf in haar internationale activiteiten. Woorden als ‘belastingparadijzen’ zijn natuurlijk niet leuk. Je verschuilen achter een minderheidsaandeel zoals Cito doet, vinden wij niet heel overtuigend. Ook als kleine aandeelhouder kun je je terugtrekken, bijvoorbeeld om elke schijn te vermijden. Voor wie het naadje van de kous wil weten: lees ons weerwoord in het Cito-dossier op onze website.
Gereageerd werd er ook in politiek Den Haag. Zo stelde Tweede Kamerlid Michel Rog naar aanleiding van de Didactief-publicaties schriftelijke Kamervragen aan staatssecretaris Dekker. Rog wil onder meer opheldering over de vraag of het klopt dat Cito verliezen van de commerciële poot (BV) kan dekken met inkomsten uit de publieke poot (stichting). En zo ja, of de overheid daartegen maatregelen heeft getroffen dan wel gaat treffen. Rog vraagt Dekker ook of hij het Auditrapport naar de Kamer wil sturen. Goede vraag, wij vonden het al raar dat de Kamerleden die wij spraken dat rapport helemaal niet kenden. Op moment van schrijven zijn de antwoorden van de staatssecretaris nog niet binnen. Wordt vervolgd.
 

Bea Ros, Anja Vink, Ronald Buitelaar

Verder lezen

1 Cito: de lange tentakels van een toetsfabriek