Interview

‘Kennis is cool’

Tekst Filip Bloem
Gepubliceerd op 12-12-2012 Gewijzigd op 20-10-2017
Beeld Paul Wright
Ze zijn er nog, bevlogen mensen in het onderwijs. Deze maand: geschiedenisleraar Bram Wanrooij. ‘Het gaat mij niet om het cijfer dat leerlingen halen, ik wil ze raken.’ 

Een leerling die met een koptelefoon op in de klas hip-hop aan het luisteren is, heeft normaal gesproken een probleem. Maar niet bij Bram Wanrooij. In de module Van slavernij tot hip-hop analyseren zijn leerlingen teksten van reggae-, soul-, jazz- en hip-hop-nummers en raken zo via muziek vertrouwd met de geschiedenis van minderheden in Amerika. Tegelijkertijd pikken ze in dit vak, dat Wanrooij samen met zijn collega van Engels geeft, flink wat hedendaags Engels op. Het is een goed voorbeeld van de manier waarop Wanrooij graag lesgeeft: dicht op de belevingswereld van zijn leerlingen.

Na zijn studie geschiedenis in Groningen belandde Wanrooij min of meer per toeval in het onderwijs. ‘Ik wist nog niet goed wat ik wilde en ben toen op aanraden van een vriend de lerarenopleiding in Amsterdam gaan doen.’ Zes jaar geleden kon hij aan de slag op het Amadeus Lyceum in Vleuten, een scholengemeenschap met nu ongeveer 750 leerlingen. ‘Die school was net opgericht, er was alleen nog maar een eerste en tweede klas. Spannend om als beginnend docent meteen met zaken als curriculumontwikkeling te kunnen meedenken. Daar zijn uiteindelijk vakoverschrijdende modules zoals dat vak over hip-hop uit voortgekomen. Kennis zo verpakken dat het aanspreekt, daar houd ik van.’

Wanrooij kan genieten als dat lukt, maar leert ook van zijn leerlingen. ‘Bij sommige profielwerkstukken sta ik echt te kijken van de creativiteit. Bij een opdracht over de Eerste Wereldoorlog heb ik wel eens alleen de leerdoelen opgegeven, de leerlingen mochten zelf bepalen hoe ze die gingen bereiken. Een groepje is toen bejaardentehuizen in de buurt af gegaan en mensen gaan interviewen. Het was voor mij een eye-opener dat je het ook zo kunt aanpakken.’

Dat het lesgeven meteen goed beviel, heeft zeker te maken met de filosofie van het Amadeus. ‘Het gaat hier niet alleen maar om kennisoverdracht, het idee is dat de leerlingen ook iets van de docent als persoon leren.’ Wanrooij heeft bijvoorbeeld een grote politieke interesse en was actief in de protestbeweging tegen de Irak-oorlog. ‘Sommige leerlingen pikken dat engagement op. Die kom ik opeens tegen bij een bijeenkomst over klimaatbeheersing. Er wordt wel eens gezegd dat jongeren minder maatschappelijk betrokken zijn dan vroeger, maar dat herken ik niet.’

Wanrooij had zelf op de universiteit enkele docenten die hij in dat opzicht als voorbeeld beschouwt. ‘Dat waren mensen die me echt wisten te prikkelen, die me lieten zien dat je met kennis de wereld om je heen beter begrijpt. Als je niets van de geschiedenis van het kolonialisme weet, zul je weinig van de Arabische Lente snappen. Geschiedenis gaat niet alleen maar over het verleden, maar juist over het hier en nu. Dat probeer ik zelf ook uit te dragen. Kennis is niet alleen maar voor nerds, kennis is cool.’

Bram Wanrooij zoekt nu een baan in het onderwijs in Groot-Brittannië, waar zijn vrouw vandaan komt, maar wil uiteindelijk graag in Zuid-Europa als docent aan de slag. Ook dat heeft met zijn maatschappelijke betrokkenheid te maken. ‘In die regio heeft de economische crisis een enorme impact, er wordt daar nu letterlijk geschiedenis geschreven. Het lijkt me fascinerend om dat van dichtbij mee te maken.’

Dit artikel verscheen in de rubriek 'Vakidioot' in Didactief december 2012.

Click here to revoke the Cookie consent