Wat triggerde Covey bij je?
'Ik ben een creatieve denker, probeer graag nieuwe dingen uit, maar ik ben ook een chaoot. Daar liep ik vooral in mijn werk tegenaan. Met mij samenwerken was lastig. Plannen, organiseren, dat kan ik niet. Dacht ik. Covey stelt dat iedereen een verhaal over zichzelf vertelt. Een "zo ben ik nu eenmaal". Dat raakte me. Ik dacht dat dat chaotische bij me hoorde, dat de ander daar maar mee moest dealen. Covey gaf me het inzicht: hoe je naar jezelf kijkt, bepaalt hoe je je opstelt. En ook dat het verhaal niet vaststaat. Je kunt veranderen, jezelf verbeteren. Tegenwoordig voer ik bijvoorbeeld mijn agenda via m'n iPhone, komt het zo in de cloud. Handig. En vergeet ik bijna niets meer.
Wat me ook trof: dat ik het bij mezelf moet houden. Het gedrag van de ander kan ik niet veranderen, dat kost bergen energie. Ik ben alleen verantwoordelijk voor mijn keuzes.
En bewust aandacht geven aan wat belangrijk is, maar niet urgent. De kleine dingen. Een bloemetje voor mijn vrouw? Hartstikke belangrijk, maar ze gaat niet meteen bij me weg als ik 't vergeet. En dus deed ik het weinig. Nu let ik er meer op. Zet 't soms in mijn agenda. Lijkt minder spontaan, maar zij waardeert het.'
Waarom is het belangrijk effectief te leven?
'Voor mij gaat het er niet om effectief te leven, maar om het goede leven te leven. Ik ben christen, geloof dat de wereld geschapen is met een bedoeling: dat mensen bloeien en relaties goed zijn. Covey helpt me hierbij. Zijn principes zijn universeel. Hij heeft ze niet bedacht, hij benoemt, stelt een vraag. Je moet zelf 't antwoord geven. Beginnen met het doel voor ogen bijvoorbeeld. Wat zou je in je grafrede willen zeggen, vraagt Covey, wat wil je dat familie en vrienden over je zeggen? Oftewel, hoe wil je leven? Daar ben ik nu intensief mee bezig. En dan kom ik uit op wat voor mij echt waardevol is: mijn vrouw en zoon, vrienden en familie, mijn geloof. Daar richt ik mijn aandacht en energie op.'
Is het moeilijk volgens het gedachtegoed van Covey te leven?
'Vroeger schoof ik rotklusjes als een belastingaangifte voor me uit. Door Covey heb ik geleerd dat ik, als ik ze meteen doe, juist tijd en energie maak voor wat ik belangrijk vind.
Of je een klus uitstelt of direct doet: de vrije tijd die je hebt kan in uren dezelfde zijn, het is toch andere tijd. Zo'n rotklus blijft in m'n hoofd spelen. Neemt ruimte in. Als ik het gelijk doe, ben ik het kwijt. Ben ik echt vrij. Die tijd is opgeluchte tijd. Mijn leven is nu veel leuker en bevredigender. Niet dat ik er ben hoor. Luisteren voor je praat, dat wil ik meer doen. Ik ben snel bezig met mijn eigen ideeën. Dat is mijn grootste valkuil.'
Dit artikel is onderdeel van de Didactief-special The Leader in Me (oktober 2013), die tot stand is gekomen in opdracht en met financiële bijdrage van CPS.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
