Interview

De favoriete leraar van Bea Ros

Hij was van 1975-1978 leraar op deze school, daarna van 1978-2001 medewerker bij SLO en nu lerarenopleider in Locarno (Zwitserland).
BR: 'Volgens mij zat ik al in de derde bij je in de klas.'
GS: 'Je zat in 3C van het athenaeum. Jullie klas was mijn eerste ervaring als klassenleraar, als leraar überhaupt.'
BR: 'Aha, dus wij waren jouw eerste leerlingen. Dat wisten we geloof ik ook wel.'
GS (lachend): 'Dat denk ik ook wel dat jullie dat hebben gemerkt.'
BR: 'Je was soms wat onhandig en moest ook wel eens blozen, maar toch vonden we je aardig.'
GS: 'Ik was vakdidactisch nauwelijks voorbereid.'
BR: 'Het grappige is dat een terugkerend element in deze hele favo-serie natuurlijk gezag is. Dat had jij niet en toch had je het ook weer wel.'
GS: 'Als beginnende leraar krijg je van iedereen goede raad. Dat je streng moet zijn en zo. Maar ontzettend belangrijk is dat je jezelf bent. Anders kun je niet 26 uur per week in een klas overleven.'
BR: 'Hoe oud was jij toen eigenlijk?'
GS: 'Toen jullie me dat vroegen, heb ik gelogen. Ik was 24, maar ik dacht: het klinkt beter als ik zeg dat ik 25 ben. Op mijn eerste eindexamenfeest op Twickel feliciteerden ouders mij ook met mijn diploma. Ik zag er zo groen uit als gras.'

Bob Dylan
BR: 'Mijn belangrijkste herinnering aan jou is dat je me boeken uitleende. Dat vond ik bijzonder. Ik wilde graag Alice in Wonderland op mijn leeslijst zetten en was bang dat dat niet zou mogen omdat het een kinderboek is. Maar je reageerde heel enthousiast en je leende me zelfs je Annotated Alice. Ik heb later ook nog Winnie the Pooh op de lijst gezet. Je vond het allemaal goed.'
GS: 'Dat was tenminste nog serieus werk. Ik had ook een leerling die vroeg of hij de nieuwe plaat van Bob Dylan, Desire, op de lijst mocht zetten. Ja, zei ik, maar dan moet je er wel werk van maken. Later dacht ik: als ik dat weer toesta, moet ik zo'n leerling wel betere richtlijnen geven over wat hij dan met die songteksten moet doen.'
BR: 'Ik vond en vind het bijzonder dat een leraar jouw interesses stimuleert.'
GS: 'Ik houd mijn studenten steeds voor dat ze leerlingen moeten motiveren. Niet zoals mijn gymnasiumleraren vroeger die de houding hadden dat je blij mocht zijn uit de bron van hun wijsheid te mogen drinken. Dat heb ik nooit gehad. En ik wilde ook niet, zoals veel leraren doen, leerlingen steeds weer dezelfde boeken laten lezen met steeds dezelfde vragen en interpretaties. Animal Farm en zo. Ik behandelde in de klas dingen waar ik zelf enthousiast over was. Die film Macbeth van Polanski die toen net uit was. En Who's afraid of Virginia Woolf. Als je een beetje fit wilt blijven, moet je af en toe jezelf ook eens een uitdaging stellen en iets nieuws doen.'

Humkessoep
BR: 'Ik heb heel goede herinneringen aan Twickel. Het was een heel vooruitstrevende school. Regelmatig kom ik als onderwijsjournalist zogenaamd nieuwe dingen tegen waarvan ik denk: dat deden we op Twickel al. Kun je je dat project in de vierde nog herinneren?'
GS: 'Met die soep!' Bulderend van het lachen: 'Die humkessoep! Wat was ook alweer het thema van het project?'
BR: 'Nou, elke klas mocht heel democratisch zelf een thema kiezen. Bij ons was dat Twente, vandaar die soep bij de eindpresentatie. We moesten in een logboek bijhouden wat we allemaal deden, dat was ook heel hip. Mijn groepje is nog een keer hopeloos verdwaald op weg naar een oud boerenechtpaar dat ons van alles vertelde over oude Twentse gebruiken en stiepeltekens. Zaten we als opgeschoten pubers in zo'n oude boerderij in the middle of nowhere.'
GS: 'Iemand van Nederlands had dat opgezet en er was een speciale projectwerkgroep.'
BR: 'Er waren ook vaksecties die faliekant tegen waren, weet ik nog. Er was echt een scheiding tussen vernieuwers en traditionelen.'
GS: 'Klopt. Ik zat daar op een rare manier tussen. Twee leraren Duits, uit het traditionele kamp, hadden nog bij mijn vader gestudeerd en vonden het wel leuk om met mij daarover te praten. Maar je had in de lerarenkamer aparte tafels. Ik weet nog dat iemand me erop aan sprak: wat ik aan die tafel moest!'
BR: 'Bakels, de rector, was ook van de vernieuwing. Hij bedacht het Gemeenschappelijk Tussenuur en dan deden we met de hele school iets cultureels of maatschappelijks. En in de examenklas hadden we snipperuren.'
GS: 'Hij speelde ook elk jaar Sinterklaas. Ik moest een keer bij hem komen omdat ik jullie had geïndoctrineerd.'
BR: 'Vaag begint het te dagen. Wat had je ook alweer gedaan?'
GS: 'Er vloog weer eens een straaljager vanaf vliegbasis Twente door de geluidsbarrière. Ik had thuis PPR-posters hangen en zei; van dat geld had je ook een school kunnen bouwen. En daar wilde Sinterklaas even wat over zeggen. Heel losjes hoor, ik werd niet echt op het matje geroepen, daar was het de school niet naar.'

Verraden
BR: 'Waarom ben je zo snel gestopt als leraar?'
GS: 'Dat weet ik eigenlijk ook niet. Want feitelijk had ik het na drie jaar eindelijk een beetje in de vingers en ik was ook best tevreden op Twickel. Maar ze hebben me bij SLO overgehaald bij hen te komen werken.'
BR: 'Weet je wel dat wij ons enorm verraden voelen dat je ons in de steek liet in ons eindexamenjaar?'
GS: 'Maar ik ben toch in de examenklassen gebleven?! Ik heb nog een Volkswagen Kever gekocht om die klassen les te kunnen blijven geven.'
BR: 'Nee hoor, je bent echt een paar maanden voor ons eindexamen vertrokken.'
GS: 'O wacht, ik geloof dat ik inderdaad alleen de havo-klassen heb aangehouden. Ik kon me al niet herinneren dat ik met jou mondeling over Alice had gedaan.'
BR: 'Ik weet nog dat je het in de klas vertelde: dat je een andere baan had, maar dat er een heel goede vervanger was. Wij waren echt helemaal in shock: dat kun je niet maken!'
GS: 'Die vervanger was een man die tien jaar ganzen of zo had gefokt in Zuid-Frankrijk en na een misoogst in geldnood zat.'
BR: 'Precies! Een heel vreemde man was dat die absoluut niet kon lesgeven. Ik dacht: daar zit ik dan met die leuke boeken die ik samen met Stoks heb afgesproken.'
GS: 'Mag ik je daar alsnog mijn excuses voor aanbieden?'

Natuurlijk heb ik die aanvaard. Te meer daar hij zo ontzettend aardig is geweest om een exemplaar van The Annotated Alice voor me mee te nemen. Dit exemplaar mag ik houden.