Carla Luycx, directeur
'De 7 gewoonten van The Leader in Me lijken zo logisch, dat je ieder kind deze bagage voor de toekomst gunt. Zelf kwam ik tijdens een opleiding in aanraking met het gedachtengoed van Covey. Het raakte voor mij essentiële zaken. Dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn keuzes, dat ik niet vanuit een slachtofferrol de wereld benader en vooral dat ik zelf de regie kan nemen. Stel dat ik dat twintig jaar geleden al geleerd had...
Toen ik de kans kreeg om deze nieuwe school te starten, besloot ik de theorie van Covey uit te werken van managementprincipe naar een fundament voor opvoeden en leren. Na twee jaar pionieren bleek dat er in Amerika al onderwijsmateriaal beschikbaar was. Daarmee zijn we verder aan de slag gegaan en hoefden we het wiel niet langer zelf uit te vinden.
Het kind en zijn behoeftes staan centraal, niet een uitgestippelde leerlijn. Wij geloven in de eigen kracht van een kind. Hij of zij weet wat het nodig heeft en durft er om te vragen, maar is zich ook bewust van de behoeften van anderen.
Vijf jaar geleden gingen de deuren van Atlantis open. Met twaalf leerlingen op de eerste schooldag was het spannend of ouders ook geloofden in onze aanpak. Nu dreigen we uit onze voegen te groeien. Ik ben dik tevreden: over de leerlingen, de motivatie van de docenten en de groeiende betrokkenheid van ouders.'
Arjan de Lange, leraar groep 4, coördinator van het leerteam
'The Leader in Me draait om het gebruik maken van je talenten. Dat begint bij het herkennen. Wat doe je graag, wat kan je goed? Nederlanders steken niet graag met de kop boven het maaiveld uit. Terwijl het in Amerika voor iedereen, volwassenen én kinderen, de normaalste zaak is dat je kan opsommen waarin je excelleert. Dat is een cultuurverschil waar we in ons curriculum rekening mee moeten houden, want we willen dat onze leerlingen trots kunnen uitdragen waar ze goed in zijn, maar op een passende manier.
Een klas besloot dat zij bejaarden een leuke dag wilde bezorgen tijdens de leiderschapsweek met het thema "goede doelen". Na het verdelen van de taken belde een leerling zelf met een verzorgingshuis in de buurt of ze een dag mochten komen. Collega's die op onze school werken, hebben allemaal een training gevolgd zodat ze de 7 gewoonten kunnen toepassen in de klas. Belangrijk is dat je zelf wilt blijven leren en dat je openstaat voor feedback. Als je The Leader in Me aan kinderen wilt overbrengen, start je met gemeenschappelijke taalgebruik: de zeven termen. Bij alle lessen draait het om het proactief bereiken van gestelde doelen of idealen.'
Chantell Oriens, moeder van Roos (8) en Guus (6)
'Na onze verhuizing gingen we op zoek naar een school voor Roos. Tijdens de voorlichtingsbijeenkomst waren we direct overtuigd. Ik was zelfs een beetje jaloers: waarom was er vroeger niet zo'n school voor mij?
Mijn kinderen gedijen goed op deze school. Ze ontplooien zich en het zijn sociaal sterke kinderen. Al weet ik natuurlijk niet hoe groot de rol van Atlantis hierin is. Op deze school kunnen ze zichzelf zijn en wordt per kind gekeken waar ze behoefte aan hebben. Authenticiteit staat voorop. De kinderen worden gestimuleerd om naar hun eigen talenten te kijken. Het effect van het geloof in hun kunnen is zo groot. Het prikkelt ze en het zorgt dat ze nooit stil staan in hun ontwikkeling.
De 7 gewoonten leveren grappige situaties op bij ons thuis. Zo vroeg ik aan Guus waarom hij eten van mijn bord pakte. Zijn antwoord was helder: "Ik zorg goed voor mezelf." Aan tafel weten we allemaal dat hij doelt op gewoonte 7.'
Claire Fietelaars (11), groep 8, Luuk van der Horst (12), eerste klas middelbare school en Pepijn Danen (13) zit al een jaar op het voortgezet onderwijs.
Pepijn: 'Als ik naar mijn klasgenoten kijk, merk ik dat ik een voorsprong heb. Huiswerk en toetsen zijn bij mij nog nooit fout gegaan. Omdat ik geleerd heb belangrijke dingen eerst te doen, heb ik het altijd op tijd af.'
Luuk: 'Elke week krijgen we hier een weektaak. Je mag dan zelf bedenken wanneer je er mee aan de slag gaat. Je moet natuurlijk wel meedoen als de juf het gaat uitleggen.'
Claire: 'Het is fijn dat je opdrachten nóg uitdagender kunt maken. Zo mocht ik laatst met een klasgenootje een geschiedenisles voorbereiden. Het ging over de eeuw van Willem van Oranje, Karel V en Luther. We hebben samen de presentatie gegeven.'
Pepijn: 'Doordat we vaak hebben gepresenteerd op Atlantis, ben ik er nu niet zenuwachtig voor.'
Luuk: 'Je wordt niet uitgelachen. Je krijgt hooguit tips wat je een volgende keer anders kan doen.'
Claire: 'We hebben met de klas vastgelegd in ons missiestatuut wat wij als groep belangrijk vinden. Eén punt is dus: niet uitlachen.'
Luuk: 'Ook hebben we afgesproken dat in de pauze niemand alleen hoeft te spelen. Als we er dan achter komen dat het toch gebeurt, dan bespreken we dat samen in de klas.'
Claire: 'Ik merk dat het thuis ook handig is om een einddoel te hebben en op zoek te gaan naar synergie. Jullie ook?'
Pepijn: 'Op school gaat het vanzelf, thuis nog niet altijd. Soms wil je gewoon spelen.'
Dit artikel is onderdeel van de Didactief-special The Leader in Me (oktober 2013), die tot stand is gekomen in opdracht en met financiële bijdrage van CPS.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
