Vaak wordt geroepen dat het probleem alleen opgelost kan worden door het aantal lesuren te verminderen tot bijvoorbeeld maximaal twintig. Dat zou een goede eerste stap kunnen zijn, maar het biedt geen garanties. Er is meer nodig. Als docent heb ik ervaren hoe ontzettend belangrijk het gevoel is dat je het samen doet en dat je zeggenschap hebt over je baan. Toen ik zelf nog voor de klas stond, en later als leidinggevende, heb ik gezien hoe docenten het lesgeven moeten combineren met andere taken. Ik heb collega’s zien afhaken. Ook heb ik meegemaakt wat een hoge (ervaren) werkdruk doet met de onderwijskwaliteit en het pedagogisch klimaat.
We kunnen het beter doen door het team centraler te stellen. Recent adviseerde ook de Onderwijsraad meer en betere samenwerking in teams. Een team kan de structuur bieden waarbinnen leraren zich ontwikkelen en een cultuur van sociale steun bevorderen.
Dit vraagt om een bewustzijn van de eigen verantwoordelijkheid en een open, lerende houding. Het vergt leraren die elkaar aanspreken op gedrag, bij elkaar gaan kijken en elkaar feedback geven, hoe moeilijk dat soms ook is. Maar ook een veilige sfeer waarin je je zwakheden kunt tonen en kunt aangeven dat het even niet gaat. Het vergt een zodanige verdeling van (les)taken dat ieders kracht wordt gebruikt. De groep moet voor het individu gaan.
Om dit te bereiken is er meer nodig dan alleen geld. Er is leiderschap nodig en de moed om dit proces met elkaar aan te gaan. Want alleen dan zullen we in staat zijn om de uitdagingen die op het onderwijs af komen, het hoofd te bieden.
Sofyan Mbarki is gemeenteraadslid (PvdA) in Amsterdam, lid van de Onderwijsraad en voormalig docent economie en teammanager vmbo/mbo.
Lees hier de reactie van Jelmer Evers.
Deze column verscheen in de rubriek 'Rondom het binnenhof' in Didactief, maart 2017.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
