De schilderijen van Rubens geven een zeer correct beeld weer van het postuur van de Vlamingen en de Nederlanders anno 2004. Dikke cherubijntjes bevolken de school en voor de klas staat een weelderige dame die geacht wordt hen in toom te houden.
Is dit nu een verschijnsel waarover we de noodklok moeten luiden? Ik geloof het eigenlijk niet. In esthetische zin is het slankheidsideaal van de Westerse landen altijd al een merkwaardige afwijking geweest. In Azië, Afrika en Zuid-Amerika wordt een stevig postuur zeer aantrekkelijk gevonden. De vrouwen vallen er niet op schriele mannetjes en de mannen mogen graag een volumineuze achterkant zien langskomen.
Ook vanuit nationaal financieel perspectief is vetzucht buitengewoon aantrekkelijk. Als de werkende mens precies de 65 jaar haalt en dan snel overlijdt, liefst vanwege een hartaanval met weinig medische kosten, zijn de pensioenkosten geen probleem en kunnen we de concurrentie met de Chinezen makkelijk aan. Scholen werken al hard aan het nationaal herstel door de verkoop van gevulde koeken, chips en gefrituurde artikelen professioneel in te richten.
Voor ouders zijn vette kindertjes een zegen. Als Jaap en Marlies gezellig voor de tv of de computer een paar zakjes chips zitten te nuttigen, weet je in ieder geval waar ze zijn en dat ze niets uitvreten. En ze kunnen beter aan de vette hap verslaafd zijn dan aan de drugs. Het weinige bewegen heeft bovendien een preventieve werking op het voorkomen van sportblessures, dat is ook nog een mooi neveneffect.
Je zou denken dat vanuit de gezondheidszorg enig tegenwicht wordt geboden. Het wemelt op het internet inderdaad van de sites waar je kunt vaststellen of je te zwaar bent en welke risico's dat oplevert. Maar op deze sites afgaande neemt de gezondheidszorg overgewicht niet erg serieus. Er wordt bij de bepaling van een goed gewicht nog wel rekening gehouden met geslacht en lengte, maar verder wordt met één grote eenheidsworst gewerkt. Het goede gewicht voor een 55-jarige is hetzelfde als voor een 17-jarige, al is het weinig 55-jarigen vergund op hun jeugdniveau te blijven. En het enige onderscheid bij overgewicht is tussen 'te zwaar' en 'obesitas', waarbij elk van beide categorieën bijna 20 kilo bestrijkt. Je bent dus altijd te zwaar.
Laten we de strijd maar opgeven en de jongeren volgen. Bij hen heeft het woord 'vet' gedateerde uitdrukkingen als 'gaaf' of 'cool' volledig verdrongen. Vet is goed en vet is mooi. De meiden konden deze zomer hun vetrollen al prachtig etaleren dankzij de blotebuikenmode. Scholen moeten er wel rekening mee houden dat in de komende jaren wat grotere maten stoelen en banken moeten worden ingekocht. De winst op de vette happen kan hier mooi voor worden gebruikt.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven