Culturele curiosa

Tekst Jo Kloprogge
Gepubliceerd op 31-10-2005
Jo Kloprogge - Als je lang in het onderwijs- of cultuurwereldje in Nederland rondloopt, ken je heel wat instellingen. Maar op de keper beschouwd, ken je vooral heel veel instellingen niet.

Ik werd weer eens met de neus op dit feit gedrukt, toen ik Medy van der Laans brief over de 'voorgenomen besluitvorming culturele ondersteuningsstructuur' op een rustig moment van internet plukte. De brief is eerlijk gezegd niet bijster interessant, behalve voor de betrokken instellingen. Die kunnen hier lezen hoeveel voeder er de komende tijd in de overheidsruif voor hen opzij wordt gezet. Maar je komt er wel een prachtige variëteit aan culturele vogels van allerlei pluimage tegen.

Zo is er Elia, een profetisch-pastorale uitgeverij, die in het nieuwe beleid haar branchetaken moet afstaan; Aida, voor gevluchte kunstenaars, Atana, ten behoeve van de culturele diversiteit van besturen, en Netwerk CS, ter versterking van de kennis en deskundigheid van culturele instellingen. We hebben de Premsela stichting, als platform voor de Nederlandse vormgeving en het Virtueel platform, met als doel het ontwikkelen van een gemeenschappelijke kennisbasis voor het denken over en het werken aan ketens en netwerken en een virtual community. Deze beide instituten krijgen straks meer subsidie. Eunetart, een Europees netwerk van professionele kunstorganisaties voor jeugd en jongeren, behoudt zijn subsidie en Marmoucha, een website over Noord-Afrikaanse muziek in Nederland die de beroemde Marmoucha danceparties organiseert, gaat vanaf volgend jaar 125.000 euro ontvangen. Wij hopen natuurlijk dat deze dappere beslissing het buikdansen in Nederland bij de wereldtop zal brengen.

De staatssecretaris bouwt branchetaken af en op, laat fuseren, trekt subsidiebedragen gelijk, verhoogt, verlaagt, en snijdt overlap weg. En dit gebeurt niet zomaar op ambtelijk advies, maar ze beschikt over een echte Raad (die voor Cultuur) die haar de weg wijst, waar zij vaak toch net even van afwijkt.

De nota Voorgenomen besluitvorming culturele ondersteuningsstructuur van 5 juli 2005 is de beste vakantielectuur die je kunt bedenken. Ze voert je binnen in een spannende en onbekende wereld, waarbij je er nooit achter komt of die echt bestaat of geheel of gedeeltelijk is verzonnen. Je weet weer dat Nederland een paradijs is, waar alles kan en alles kan worden gesubsidieerd, al zou de sombere toon – 'de taakstelling voor de cultuursector noopt tot harde keuzes' – anders doen vermoeden. Ik heb de nota aan een paar onderwijsgevende vrienden ter hand gesteld en die zagen het gelijk weer helemaal zitten. Voor elke jongere die moeite heeft een baan te vinden, is er weer hoop. Neem de nota, zoek de instellingen op het internet op, en meld je. En als dat niet helpt, richt dan gewoon een stichting op ter stimulering van het neushoornblazen in de wintertijd, een netwerk om het gedachtegoed van Dikke Dries onder de allochtone medeburgers te verspreiden, of een website om blinde vinken meertalig te leren fluiten. Een goed kans op subsidie vanwege ons cultuurbeleid is er altijd.

Een ogenblik geduld...
Click here to revoke the Cookie consent