I leraar groep 7 Kbs Sinte Maerte in Breda I bestuurslid van CNV Onderwijs
‘Maak het beroep aantrekkelijker’
‘Het is jammer dat het loon van po-krachten achterblijft op dat van de vo-docenten. We hebben de afgelopen jaren veel gedemonstreerd om hierin verandering te krijgen. Dat is deels gelukt. Maar we zijn er nog niet.
We moeten het beroep aantrekkelijker maken. Niet alleen met een marktconform salaris, maar ook door te investeren in werkdrukvermindering en door meer onderwijsassistenten en specialisten aan te stellen.
Ook verdienen leraren meer maatschappelijke erkenning. Maar de manier waarop Den Haag soms over ons praat… De bedoelingen zijn meestal goed, maar de uitspraken zijn soms zo kortzichtig. Dan is er net een onderzoek uit, met op zich terechte conclusies, maar in plaats van een constructieve dialoog krijgen we verwijten. Dan denk: laat ons gewoon lesgeven. Want op deze manier komen we niet verder.
Waarom laat de overheid nooit eens blijken wat er allemaal goed gaat? We krijgen als
leraren zoveel voor elkaar. Daar is zelden aandacht voor. Kunnen we niet zo’n wervingscampagne krijgen als het Ministerie van Defensie? Dan zien mensen hoe fantastisch ons werk is. En wie weet levert het ook nog extra leraren op.
De grootste waardering krijg ik overigens van mijn leerlingen. Gewoon goed lesgeven is soms al heel uitdagend. Dat weet elke leraar. En als het dan lukt – als je die lach ziet van een leerling nadat je een som voor de derde keer hebt uitgelegd? Dat is onbetaalbaar. Ik zou het voor niets willen inruilen.
Ouders spreken ook vaak hun waardering uit voor wat we doen. Zij hebben thuis hun handen vol aan hun eigen kinderen. Dat wij er bijna dertig in de klas hebben, vinden ze vaak heel bijzonder.’
I docent bij Teacher College Windesheim I Leraar van het Jaar 2018-2019
‘Meer salaris is een goed begin’
‘Meer salaris alleen is niet de oplossing. We moeten structureel investeren in de kwaliteit van leraren en vermindering van de werkdruk. Maar een beter salaris is wel een goed begin.
Jarenlang reisde ik dagelijks twee uur met de trein om te kunnen lesgeven op een school waar ik het idee had dat ik echt iets voor leerlingen kon betekenen. De reiskosten betaalde ik zelf, bijna 500 euro per maand. Na aftrek van de vaste lasten hield ik weinig over. Verhuizen was geen optie: veel te duur.
Leraren worden voortdurend met zulke financiële kwesties geconfronteerd. De potjes voor bijscholing zijn beperkt, de lerarenbeurs was afgelopen jaar heel snel op. Ook schrijven scholen vaak specifieke scholingstrajecten voor, terwijl je zelf iets anders wilt. Dan kun je ervoor kiezen om je vervolgopleiding uit eigen zak te betalen of te gaan lenen, maar met een bescheiden loon is dat geen optie.
Iedereen weet dat leraren niet het onderwijs ingaan voor een flink salaris, maar omdat ze van hun vak houden en kinderen willen helpen om zich te ontwikkelen. Dat maakt hun onderhandelingspositie er niet sterker op, maar dat betekent niet dat je ze mag uitbuiten.
Als ik denk aan mijn collega’s en hun salaris in het basisonderwijs, krijg ik buikpijn. Zij moeten zoveel ballen in de lucht houden. Zij staan aan de basis van de ontwikkeling van iedereen in Nederland. Waarom behandelen we hen zo slecht?
Ondertussen neemt de druk op leraren alleen maar toe. Passend onderwijs; hoe heeft iemand ooit kunnen denken dat dit uitvoerbaar is? Leraren kregen bij de invoering geen mogelijkheid om zich erin te bekwamen. Ze moesten het ‘gewoon’ gaan doen. Zolang de politiek en de schoolbesturen alleen maar ideeën over leraren uitstorten en weigeren om op een gelijkwaardig niveau in gesprek te gaan, zullen leraren afhaken in zo’n systeem. En nieuwe studenten? Die denken wel twee keer na voor ze de lerarenopleiding kiezen.’
I directeur basisschool Samenspel in Amsterdam I bestuurslid CNV Schoolleiders
‘Het tekort over onszelf afgeroepen?’
‘De salarissen zijn zo slecht nog niet, maar het kan beter. Vooral als je op een grootstedelijke school zoals de onze wilt werken, is het vaak niet genoeg. Wonen in de grote stad is duur. Dat kun je meestal niet met een lerarenloon betalen.
Op onze school hebben we veel kwetsbare leerlingen. Ze hebben meer hulp nodig bij hun taalvaardigheid en sociaal-emotionele ontwikkeling. Ik ben het hele jaar bezig geschikte mensen te vinden. Dag in dag uit vertel ik hoe mooi werken in het onderwijs is. Negatieve verhalen in de media en op sociale platforms helpen dan niet. Soms krijg ik de indruk dat we het lerarentekort deels over onszelf hebben afgeroepen: al ons geklaag en chagrijnige gedoe. Wie wil er in zo’n sector werken?
Belangrijk is dat we als samenleving laten blijken hoe waardevol het werk van leraren is. Ik
laat geen kans voorbij gaan om hieraan bij te dragen, ook op sociale media, en moedig onze leraren aan om zich te blijven ontwikkelen. Zodat ze hun werk niet alleen vandaag, maar ook in de toekomst met plezier zullen doen.
Den Haag helpt niet altijd mee. Ik verbaas me er soms over wat de overheid allemaal onze kant op duwt. Als school kunnen we niet alle maatschappelijke problemen oplossen. We moeten soms harde keuzes maken om de kwaliteit te kunnen waarborgen. Het zou goed zijn als Den Haag daar meer oog voor had.
We doen we erg ons best om een aantrekkelijke werkgever te zijn. We bieden goede begeleiding aan onze beginnende leerkrachten, werken actief aan werkdrukverlaging en hebben onderwijsassistenten op elke klas. Sinds vorig jaar kan ik als schoolleider mensen ook een bonus aanbieden als ze bij ons komen werken. Dat extra geld is speciaal voor leraren op grootstedelijke scholen. Voor de werving van leraren maakt de bonus denk ik weinig verschil: geen enkele school wil immers leraren die het alleen maar voor het geld doen. Maar als structurele tegemoetkoming in woon- of reiskosten is het een goed initiatief.’
Kijk op de site om te zien hoe CNV Onderwijs zich inzet voor betere arbeidsvoorwaarden en minder werkdruk.
Dit artikel was onderdeel van de CNV-special die verscheen in Didactief, oktober 2021.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
