Nieuws

Kinderen verwaarloosd en ondervoed door noodopvang

84 professionals, werkzaam in de zorg of het onderwijs, vulden een enquête in over hun ervaringen met de noodopvang in Nederland. Allen werken in de praktijk met kinderen in het aanmeldcentrum Ter Apel, de reguliere opvang en de noodopvang. Van hen werden zes geïnterviewd. Ook spraken de onderzoekers met krap 20 twintig kinderen uit de noodopvang.

Kinderen voelen zich onveilig doordat er in de noodopvang weinig privacy is, en doen ’s nachts geen oog dicht door lawaai. Omdat het meestal onduidelijk is hoe lang kinderen ergens zullen blijven, krijgen ze vaak geen les. Lang niet allemaal gaan ze binnen drie maanden naar school. Leraren geven aan dat kinderen die wel naar school komen concentratieproblemen hebben of in de klas in slaap vallen.

Ook voeding is een groot probleem: kinderen zijn het Nederlandse voedsel niet gewend en eten slecht. Naast weinig leefgeld zijn er nauwelijks eigen kookvoorzieningen in de noodopvang, wat het voor ouders lastig maakt om eigen maaltijden te maken.

Zorg krijgen de kinderen amper: volgens artsen en verpleegkundigen is de medische intake beperkt en zijn sommigen zelfs helemaal niet in beeld. Het is voor artsen niet eenvoudig kinderen door te verwijzen naar specialistische hulp, zoals jeugdzorg en logopedie.

In de reguliere asielopvang zijn de omstandigheden niet veel beter. Werkgroep Kind in AZC stelde vorig jaar vast dat kinderen zich ook daar onveilig voelen en niemand hebben met wie zij over hun problemen kunnen praten.

Kleinschalige, stabiele, blijvende opvang: volgens de werkgroep ligt daar de oplossing. Kinderen moeten op een vaste plek kunnen blijven tot hun asielaanvraag is afgehandeld. In april overhandigde de werkgroep aan staatssecretaris Van der Burg een lijst met acht uitgangspunten om de opvang kindvriendelijker te maken. Het is nog onduidelijk wat daarmee zal gebeuren.

Het onderzoek is uitgevoerd door onderzoeksbureau MAD in samenwerking met Werkgroep Kind in AZC. Lees hier het rapport.