Interview

De favoriete leraar van Mark van der Werf

Tekst Bea Ros
Gepubliceerd op 20-09-2015 Gewijzigd op 24-12-2020
Beeld Martijn van de Griendt
Hij had als eerste in de klas zijn tafeldiploma en slaagde op de pabo voor de rekentoets. Maar op de middelbare school was Mark van der Werf in wiskunde geen uitblinker.

‘Ik heb geen les gehad van Ger, dat weet ik vrijwel zeker.’ Maar de schoolagenda’s van Ger Limpens zeggen iets anders: ‘Ik heb jou in de derde klas een half jaar gehad.’
MW: ‘Echt? Daar weet ik niets meer van. Mijn eigen leraar wiskunde was heel afstandelijk. Als ik het waagde een vraag te stellen, stond hij steunend en kreunend naast mijn tafel dat ik het nog niet snapte.’
GL: ‘Lesgeven is een vraag- en antwoordspel. Uitleggen is een ding, daarna moet je leerlingen bevragen om erachter te komen of ze het echt snappen.’
MW: ‘Daarom ging ik tijdens tussenuren bij Ger in de les zitten. Bij hem heerste anarchie, op een positieve manier. Het was gezellig en chaotisch, maar ik kon er wel veel opsteken.’
GL: ‘Het woord “anarchie” zou ik zelf niet gebruiken.’ 
MW: ‘Hij had de klas wel in de hand hoor, maar er was een relaxte sfeer en leerlingen gedijden daar goed bij.’
GL: ‘Daar heb ik altijd naar gestreefd. Ik was me ervan bewust dat wiskunde maar een van de vele vakken was en school maar een van de vele dingen in het leven van leerlingen. Als er iets prangends was om te bespreken, dan gaf ik daar ruimte voor. Als leraar ben je niet geïsoleerd, je bent deel van de school en de samenleving.’

Mark van der Werf en Ger LimpensComing-out

Mark leerde Ger vooral kennen en waarderen tijdens een wandelreis naar Engeland in 5 vwo. Rugzakken op en kamperen.
MW: ‘Mijn ouders waren overbezorgd, vooral mijn moeder raakte helemaal in paniek over wat er onderweg allemaal kon gebeuren. Omdat ik zo veel transpireerde, liet ze bij de slager 25 T-shirtjes vacuüm trekken…’
GL: ‘Dat heeft ze op mijn advies gedaan. Ze belde me op om te vertellen dat ze bang was dat je longontsteking zou oplopen als je daar bezweet rond zou lopen. Dus gaf ik haar de tip: als je die T-shirts zo verpakt, zijn het heel kleine pakketten en kun je er dus heel veel meenemen.’
MW: ‘Driekwart van die T-shirts heb ik op de heenweg op de boot al overboord gekieperd.’
GL: ‘Je had ook een hoofddoek om, een rode boerenzakdoek of zo?’
MW: ‘Ja, en een felrode poncho, zodat ik goed zichtbaar was als ik in een ravijn zou vallen.’
Voor Mark was het een belangrijke reis. ‘Ik wist dat ik homo was, maar durfde er nog niet voor uit te komen. Die wandelreis leek me de gelegenheid om daar eens goed over na te denken. In de tent heb ik aan twee klasgenoten voor het eerst verteld dat ik op jongens viel.’
GL: ‘Ik herinner me jouw coming-out. Volgens mij hebben we daar tijdens het kampvuur nog over gepraat.’
MW: ‘Ik weet dat ik helemaal niet blij was met je antwoord.’
GL: ‘Volgens mij zei ik iets als “Dat had ik al gedacht”.’
MW: ‘Ja, terwijl ik bang was dat iedereen aan mij kon zien dat ik homo was. Ik had liever willen horen: “Zo’n stoere jongen als jij?”. Maar ik heb het wel aan jou te danken dat ik het durfde te vertellen. De sfeer tijdens die reis was zo vriendelijk en gemoedelijk. Ik besloot: bij thuiskomst vertel ik het ook mijn ouders.’

Levensgevaarlijk

GL: ‘Toen ik in 1979 als leraar begon, schrok ik van de enorme afstandelijkheid tegenover leerlingen, bij sommige collega’s was het zelfs haat.’
MW: ‘Ger was juist helemaal niet afstandelijk.’
GL: ‘Ik concludeerde dat onderwijs geven enorm veel energie opslorpt en dat het levensgevaarlijk is om dat fulltime te doen. Dat heb ik dus ook nooit gedaan.’
MW: ‘Zelf ben ik er als zij-instromer veel te naïef ingestapt. Ik dacht bij onderwijs aan lekker gemotiveerd aan de slag zijn met leerlingen. Van groepsplannen en LVS’en had ik geen benul, evenmin van wat er na kwart over drie allemaal nog bij komt kijken. Dat viel me vies tegen. Ik kon trouwens ook niet zo goed orde houden.’ 
GL: ‘Ik was binnen het Alberdink Thijm College geen standaarddocent; ik had een lokaal tegenover de conciërge dat geen collega wilde, omdat het daar te druk en luidruchtig was. Dat stoorde me absoluut niet.’
MW: ‘Omdat het in je eigen klas ook druk was. Niet om te vleien hoor, maar je was veruit de populairste leraar.’


Journalist Mark van der Werf zat van 1988-1994 op het Alberdink Thijm College in Hilversum waar hij wiskundelessen volgde bij Ger Limpens, van 1983-1998 leraar op deze school en sindsdien toetsdeskundige bij Cito. Mark was als ‘hij-instromer’ twee jaar leerkracht, maar onderwijs bleek niet zijn roeping, zoals hij beschreef in het boek Meester Mark draait door (2014). Onlangs verscheen Meester Mark vraagt door (2015).  

Dit interview verscheen in Didactief, september 2015.

Click here to revoke the Cookie consent