Retro is back

Weet je nog wel, oudje? En hoe fantastisch zou het niet zijn als we de bewaarschool weer terughadden? Rond deze laatste vorm van heimwee is zowaar een hele conferentie opgezet met de titel 'de kleuterschool moet terug'.

Daar keek ik wel even van op. Ik ben immers een ervaringsdeskundige en heb zelf nog de kleuterschool doorlopen. Ik weet daar dus alles van. Mijn kleuterschooltijd was zonder meer de meest traumatische tijd uit mijn leven. Nooit heb ik zoveel gekrijst en gehuild en geprobeerd tegen willekeurige schenen te schoppen als wanneer ik naar de kleuterschool werd gesleept. De hele dag, die in mijn herinnering 24 uur duurde, moesten wij daar kleien en vlechten, zingen, knippen en plakken. En je stond onder zware druk om dat leuk te vinden. Want de kleuterschool was leuk. Kindertjes die het daar niet mee eens waren, kregen een flinke draai om de oren. Kleien was leuk, vlechten was leuk, zingen was leuk, knippen was leuk en ook plakken was leuk. Dat werd er ingeramd. Als ik van vreugde in mijn handjes klapte bij het luiden van de bel, die het einde van de kleuterdag signaleerde, voelde ik even later mijn oortjes gloeien.

De dag dat ik naar de lagere school mocht, vier ik nog jaarlijks als mijn persoonlijke bevrijdingsdag. Eindelijk kon ik leren lezen en schrijven, rekenen, en stevig sporten. Eindelijk waren de universele rechten van het kind op mij van toepassing. Alle vervolgonderwijs heb ik met liefde en gemotiveerd gevolgd, vanuit de wetenschap dat alles beter is dan de kleuterschool. Je zou dat nog als een opbrengst kunnen zien van de kleuterschool, om kindertjes het leven zo zuur te maken dat ze op en top gemotiveerd raken voor elke alternatieve vorm van onderwijs. En ongetwijfeld was het een goede voorbereiding om beroepsmatig steuntrekker te worden, want je leerde wel een dag door te komen met nutteloze bezigheden.

Maar retro is dus back. Het idee zal wel zijn geboren in de bejaardensoosjes, waar veel van de voormalige kleuterjuffen inmiddels verblijven en zich ongetwijfeld vermaken met kleien, vlechten, zingen, knippen en plakken. Ik vermoed dat ze op zaterdagavond dvd-tjes afspelen van Mies Bouwman en af en toe gezellig luisteren naar 'Ik heb eerbied voor jouw grijze haren'. Het zij ze van harte gegund. Als ze maar met hun grijpgrage handjes afblijven van de komende generatie kindertjes. Die kindertjes moeten leuke en stimulerende kinderjaren kunnen meemaken en dat betekent dat we ze niet moeten laten terroriseren door de klei- en vlechtmaffia.