Requiems

De brede school overleed aan verwaarlozing door de rijksoverheid maar vooral aan een gebrek aan identiteit. Na vele jaren is nog steeds niet duidelijk wat een brede school is en wat niet. Dat blijkt nu dodelijk te zijn. De brede school heeft op haar eind nog wel een kindje gebaard. Dat groeit nu op en heet het ‘integraal kindcentrum’. Of het kindje ooit volwassen zal worden is de vraag. Dat kan alleen als het minder schimmig wordt dan de moeder. We wachten het af.
Ook voor de kleutertoets wordt inmiddels een requiem gecomponeerd. Dit paradepaardje van de politiek van enkele jaren geleden legt het loodje ten gevolge van een verandering van politieke windrichting. Er was een tijd dat ik met enige regelmaat telefoontjes kreeg van kamerleden die graag wilden horen dat ik ook vond dat er een kleutertoets moest komen. Ik vond dat niet zo nodig maar de toets kwam er natuurlijk toch. Nu helpt de politiek deze om zeep. De schuld wordt niet bij zichzelf gezocht maar afgeschoven op het brave waakhondje van de regering, de onderwijsinspectie. Een kort requiem met enige blafgeluiden is hier op zijn plaats.
Volgens sommigen is ook de voor- en vroegschoolse educatie toe aan een requiem. Die maakt alsmaar de hoge verwachtingen niet waar en is nu in de gevarenzone beland. Dat ligt dit keer niet aan verwaarlozing door de overheid. Die steekt er jaarlijks vele miljoenen in. Maar vve heeft alleen effect als de kwaliteit hoog is. En daar komt de overheid niet goed uit.. Eerst wilde ze alleen zoveel mogelijk kinderen met vve bereiken, zonder acht te slaan op de kwaliteit. En nu probeert ze kwaliteit te winnen door het opbrengstgericht werken. Dat is nog wel kansrijk in de basisschool maar veel te hoog gegrepen voor de voorschoolse instellingen. Het voortbestaan van vve is daarom niet meer zeker. Maar het is veel te vroeg voor een requiem. Hoop doet leven.
Goed nieuws is er wel voor de leertijdverlenging en de zomerscholen. Een financiële injectie komt eraan en helpt om de moed er in te houden. Verder is het opmerkelijk dat de media momenteel veel ruimte bieden voor vage pedagogische prietpraat; veel opinies over hoe het kind zich spontaan ontwikkelt, zonder empirische onderbouwing. Graag werk ik straks mee aan een spetterend requiem voor deze vorm van pedagogiek.