Een frisse blik in de mist

Ik ben wakker. Klaarwakker. En ik heb er zin in. Mijn eerste schooldag. Ik mag aan de slag op het Hervormd Lyceum West in Amsterdam. Een school die qua populatie op mijn oude school lijkt. Ongeveer 900 leerlingen, van vmbo tot gymnasium, middenin de wijk Slotervaart. Ik geef les aan 2, 3 en 4 vmbo en 2 vwo tto. Vooral die laatste klas vind ik spannend, omdat ik de laatste jaren uitsluitend aan vmbo-klassen heb lesgegeven. Het is sowieso spannend om na de vakantie weer te beginnen. Een rimpeling in de mist.

Kan ik het nog? Leer ik straks al die namen wel snel genoeg? Hoe zal dit jaar de storming, norming en vorming gaan? Word ik, als Utrechtse, in het Amsterdamse geaccepteerd? Hoe gaat het reizen me bevallen? Het is een bewuste keuze geweest om Utrecht in te ruilen voor Amsterdam. Ik liep bij schoolbesturen en de gemeente tegen oude denkbeelden en uitvoeringen aan die vernieuwingen in de weg staan. Vernieuwingen die mijn werk zo leuk maken. Vernieuwingen die in mijn ogen noodzakelijk zijn om het onderwijs weer aantrekkelijk en van deze tijd te maken. Ze bewegen zich geluidloos voort. Ze kijken niet naar links en niet naar rechts maar recht voor zich. Het zijn schimmen in de mist.

Vernieuwingen die Amsterdam meer lijkt te omarmen door zich pro-actiever op te stellen. En wat voel ik mij omarmd: door de leerlingen, mijn collega’s, mijn medereizigers en de stad. Elke keer is het een verrassing wat de dag zal brengen: een praatje met een reisgenoot, een handreiking van een collega of een grapje van een leerling. Liefdevol word ik door leerlingen al Utrecht genoemd, de glimlach tijdens het uitspreken reikt van oor tot oor. Niets is er te merken van voetbalhaat, alleen de passie die we voor het spel delen. De heftige regen heeft een hoop zand [...] omlaag gespoeld en iets wat eronder lag is tevoorschijn gekomen.

Inmiddels heb ik de eerste weken erop zitten. Ik weet ondertussen precies waar ik op het perron moet staan, zodat de deuren van de trein of metro precies voor mij stoppen. Ik weet waar ik leerlingen kan tegenkomen en blijf verrast hoe leuk ze het vinden om mij in het wild tegen te komen. Ik leer de buurt steeds beter kennen. De deur van de bakker op de hoek met de heerlijkste bitterkoekjes en weespermoppen loop ik plat. Alle lokalen op school kan ik vinden en ik weet hoe ik een computerlokaal moet reserveren. De eerste ouderavond van mijn 4 mavo-mentorleerlingen is al geweest en ik hoefde maar twee dingen na te vragen. Geheimhouding is belangrijk in de wetenschap.

Ik lig er of ‘s avonds vroeg in of ik kan niet slapen. Ik ben door mijn klassen uitgetest en volgens mij wel goedgekeurd. Met één klas moet ik nog wat uitzoeken en dat maakt het helemaal af. De lucht is vol van beloften. Ik heb mijn plek gevonden.

De schuingedrukte zinnen zijn citaten uit de YA-roman Mist van Rom Molemaker, uitgeverij Holland, 2018.

Verder lezen

1 Stilte na de storm