Tekst Bea Ros Gepubliceerd op 04-05-2009
Gewijzigd op 19-04-2017
Ooit was de ik-vorm zo’n beetje taboe in jeugdliteratuur. Het zou identificatie verhinderen. Met de opmars van jongerenromans is de ik-vorm juist dominant; als in een dagboek vertrouwen jongeren hun wederwaardigheden toe aan de lezer.
Verder lezen?
Dit artikel is geschreven voor abonnees van Didactief. Wil je verder lezen? Log dan eerst in.