Journalistiek is soms net als onderwijs, zegt Thomas Friedman, Amerikaans journalist bij The New York Times. Hij sprak tijdens het Global Education and Skills Forum 2017, waar ruim honderdveertig landen vertegenwoordigd waren. De GESF is een initiatief van de Varkey Foundation, een idealistische onderwijsorganisatie in Dubai.
‘Ik heb altijd vertaler willen zijn, maar dan van Engels naar Engels,’ zegt Friedman, van wie onlangs het boek Thank You For Being Late verscheen over de impact van digitalisering op onze levens. ‘Hoe complexer de wereld wordt, hoe makkelijker het voor politici is om mensen te overtuigen van samenzweringstheorieën (…) Wanneer mensen meer weten, vrezen ze minder.’
Leraren hebben een uitdagende rol. Net als een columnist moeten zij ‘heat and light’, oftewel passie en inzicht, produceren bij de ontvanger. Het gaat er niet om dat mensen het met je eens zijn, maar wel dat je ze aan het denken zet en eigen aannames ter discussie laat stellen, stelt Friedman.
Bij het schrijven van een column heeft Friedman altijd drie vragen in het achterhoofd: welke waarden probeer ik te verdedigen, hoe zit ‘de machine’, het systeem, in elkaar, en wie wil ik bereiken? Bij ‘waarden’ denkt hij aan ‘ouderwetse waarden’ als wederzijds respect, vertrouwen en fatsoen. ‘Dat zijn waarden die zorgen voor gemeenschap.’
‘Een leraar moet ook
weten hoe de wereld
gevormd wordt’
Maar met alleen goede intenties is een columnist, en ook een leraar, er nog niet, zegt hij. ‘Je moet ook weten hoe de wereld gevormd wordt, hoe levens worden beïnvloed door veranderingen in de machine.’
Een van de grootste vragen op dit moment is volgens Friedman hoe we met de digitalisering om moeten gaan. ‘Vooral sinds 2007 is de wereld drastisch veranderd.’ De iPhone werd geïntroduceerd, Facebook begon te groeien, Twitter ging de wereldmarkt op. Maar ook: banen veranderden drastisch of verdwenen volledig. In 2008 brak de economische crisis uit, waardoor mensen hun werk kwijt raakten of hun huis uit moesten. De wereld raakte ‘gespleten’. ‘Veel mensen kwamen daarin vast te zitten.’
Tegenwoordig is er te veel informatie om alles te overzien. De wereld verandert snel en over tien jaar zullen er veel banen zijn die nu nog niet bestaan. Je kunt leerlingen dan ook niet meer op dezelfde manier als vroeger opleiden, zegt Friedman. In plaats daarvan moet je ze leren om ‘in de flow te stappen’, hun nieuwsgierigheid voeden en ‘passie voor leren’ aanwakkeren.
Ook goede internetvaardigheden zijn volgens Friedman van groot belang. ‘Het internet is een open riool van ongefilterde informatie. Als we er geen filters in aanbrengen, dan hebben we een probleem. Dan vinden we het goud en de diamanten niet.’
‘Je kunt leerlingen niet
op dezelfde manier
als vroeger opleiden’
Friedman is echter geen fan van sociale media. Friedman, die zelf uit principe niet op Twitter of Facebook zit, vindt dat ze goede reflectie in de weg staan. ‘Als je mij een bericht stuurt van honderdveertig lettertekens, ben ik gewoon niet geïnteresseerd.’ Zijn boek Thank You for Being Late ziet hij als een tegenreactie en ‘een viering van alles wat oud en traag is’.
Friedman, die trouwde met een onderwijzer en wiens dochter schooldirecteur is (‘Er is altijd iemand die mijn grammatica corrigeert…’), draagt het onderwijs duidelijk een warm hart toe. ‘Lesgeven is echt een zwaar beroep.’ Maar als je er als leraar in slaagt om de klas voor je te winnen, ‘then good things happen’.
Het bezoek van Didactief aan de uitreiking van de Global Teacher Prize in Dubai werd mede mogelijk gemaakt door de Varkey Foundation.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
