Kekke krullen, een expressief gezicht, knalgroen hesje, stoere schoenen en pak ’m beet 75 cm groot: ziehier Zeno, de sociale robot. Zeno is geprogrammeerd door de Universiteit Twente om leerlingen te ondersteunen met leren. Werkt dat inderdaad?
Daniel Davison heeft dat onderzocht op montessoribasisschool Het Zeggelt in Enschede. Vier maanden lang werkte Zeno daar een-op-een met leerlingen van 6 tot 9 jaar. Hij was geprogrammeerd als een kanjer in onderzoekend leren en begeleidde leerlingen met taken (zoals werken met een weegschaal). Naderhand vroeg hij leerlingen om uit te leggen waarom ze iets hadden gedaan. Davison zag dat ze door het werken met Zeno beter gingen redeneren. Bovendien wist de robot leerlingen op te peppen het na een fout gewoon nog eens te proberen. Vergeleken met het werken met een (adaptief) computersysteem bleek Zeno echt meerwaarde te hebben.
Davisons collega Bob Schadenberg heeft onderzocht wat Zeno kan betekenen voor kinderen met een zware vorm van autisme. Hij bezocht samen met Zeno speciale scholen in het Verenigd Koningrijk en Servië. Daar fungeerde Zeno als hulpje van de leraar of therapeut bij het werken met in totaal zo’n negentig kinderen (5 tot 12 jaar). Waar deze kinderen het vaak eng vinden om de volwassenen in het gezicht te kijken, durfden ze wel naar Zeno te kijken. Bovendien is Zeno voorspelbaar en geduldig. De robot bleek daarmee een nuttig hulpmiddel om sociale vaardigheden en het herkennen van emoties te oefenen. Uiteraard moeten kinderen uiteindelijk deze vaardigheden in menselijk verkeer toepassen. Maar de robot biedt wel een veilige start.
Daniel Davison, ‘Hey Robot, What Do You Think?' How Children Learn With a Social Robot en Bob Schadenberg, Robots for Autistic Children: Understanding and Facilitating Predictability for Engagement in Learning. Proefschriften Universiteit Twente, 2021.
Dit artikel verscheen in Didactief, december 2021.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
