Om die praktijkwijsheid te voeden is er volgens Geijsel meer onderzoek nodig naar (school)praktijken en de professionele ontwikkeling van onderwijsleiders (bestuurders, schoolleiders, teamleiders en middenkader).
Het gaat dan niet om onderzoek naar de effectiviteit van onderwijs en 'wat werkt', maar om de ontwikkeling van een onderzoekende houding en onderzoek door onderwijsleiders zelf. Ook moet het makkelijker worden om praktijkkennis uit onderzoek van masterstudenten te gebruiken.
Onderwijsleiders hebben tot taak om het gesprek over de bedoeling van onderwijs met onderwijsprofessionals in de school steeds opnieuw op te zoeken. Ze moeten de organisatorische inrichting van het onderwijs zo veel mogelijk laten aansluiten op de ontwikkeling van professionaliteit en praktijkwijsheid van leraren. Ook zijn ze door zelf onderzoek te doen een voorbeeld als 'praktijkleerder'.
Meer openheid onder onderwijsleiders over de dilemma's in hun rol en werk zou goed zijn, stelt Geijsel. Niet alleen in opleidings- en coachingstrajecten, maar ook op de werkvloer zelf. Ook dan moeten we de beperkte maakbaarheid van het onderwijs overigens onder ogen zien en de suggestie van beheersbaarheid achter ons laten, benadrukt Geijsel. Alleen zo komen we tot een groter inzicht in beter onderwijsleiderschap.
Download hier in pdf de volledige oratie van Femke Geijsel, hoogleraar Onderwijskunde aan de Universiteit van Amsterdam en directeur van de Nederlandse School voor Onderwijsmanagement.
Gepubliceerd op 9 september 2015.
---
Kennis delen over onderwijsleiderschap? Meld je aan voor de LinkedIn-groep van de Nederlandse School voor Onderwijsmanagement (NSO). De NSO biedt opleidingstrajecten die zijn gericht op de persoonlijke ontwikkeling, competenties en vaardigheden van (aspirant) leidinggevenden in het onderwijs.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
