‘Ik ben de vierde generatie van mijn familie die in dit ambacht werkt. Als kind ging ik wel eens mee met mijn grootvader en vader om stenen te plaatsen op een begraafplaats of hakte ik in steen. Het is niet zo dat van mij verwacht werd ook in dit ambacht te werken, dat wilde ik zelf. Eerst heb ik de niveau 2-opleiding Grafwerk afgerond en nu zit ik naar het tweede jaar van de niveau 3-opleiding Allround natuursteenbewerker op roc Midden Nederland.
In totaal studeren slechts vijftien studenten voor het vak. Daarom zijn onze lessen gemengd en studeert iedereen op zijn eigen tempo. Nu loop ik stage bij mijn vader in het bedrijf, maar hiervoor liep ik mee bij een ander bedrijf. Zo ontwikkel ik mijzelf op verschillende manieren. Zagen, schuren, polijsten, beletteren, inmeten en het plaatsen van grafmonument horen allemaal tot mijn werkzaamheden. Daarvan vind ik het plaatsen het bijzonderst. In een mooie, rustige omgeving verricht ik dankbaar werk.
De omgang met de emoties van klanten is wel eens lastig. Dat oefen ik door gesprekken tussen mijn vader en klanten te observeren. Naast grafstenen maak ik ook vensterbanken, aanrechten en dorpels uit natuursteen. Het ambacht is afwisselend en geeft je alle vrijheid. Geen opdracht is hetzelfde, de afmetingen, bewerking of het polijsten is altijd anders.
"Een heftruck is
geen overbodige luxe”
Op school leer ik benaming van verschillende soorten natuursteen, eigenschappen en herkomst. Ik merk dat ik deze vakkennis ook daadwerkelijk nodig heb. Klanten willen vaak ook de naam, weten hoe kwetsbaar iets is, of het verkleurt of krasvast is. Het is wel zwaar werk. Een autoaanhanger, trekker of heftruck is daarom geen overbodige luxe. Ik wil dat anderen mijn vak leren kennen. Bijna niemand kent het, terwijl je het product op zo veel verschillende plaatsen terug ziet. Als iemand het vraagt, antwoord ik: Ik ben steenhouder en maak van alles van natuursteen.’
Dit artikel verscheen eerder in de special '60 x Specialistisch Vakmanschap', in Didactief, mei 2018. De special is gemaakt in opdracht en met een financiële bijdrage van de Samenwerkingsorganisatie Beroepsonderwijs Bedrijfsleven (SBB).
1 Een faalangstige goudsmid is uit den boze
2 Restauratie: ‘Ik wil mijn handen laten spreken’
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
