Nieuws

Meisjes in Pakistan

Tekst Winnifred Jelier
Gepubliceerd op 21-03-2017 Gewijzigd op 20-04-2017
Finalist van de Global Teacher Prize 2017 Salima Begum uit Pakistan vertelt over haar strijd voor gelijke kansen voor meisjes en vrouwen. ‘Mijn vader wilde dat ik een rolmodel werd.’

Salima Begum had geluk: haar vader stond erop dat zijn dochters naar school gingen. Salima was de oudste en werd het eerste meisje uit haar dorp dat naar een middelbare school ging. ‘Mijn vader kreeg veel kritiek. Er werd gezegd dat ik ten prooi zou vallen aan illegale activiteiten in de stad waar ik elke schooldag naartoe moest. Gelukkig negeerde mijn vader dat. Hij wilde dat ik een rolmodel voor andere vrouwen werd.’

In Pakistan gaat nog altijd de meerderheid van de meisjes niet naar school. Een aantal doorloopt nog wel het basisonderwijs, maar daarna is het afgelopen. Vooral in plattelandsgebieden zijn er veel meisjes die een opleiding mislopen.

Salima met haar leerlingenSalima stapte na haar middelbare school direct het onderwijs in. ‘Er waren geen lerarenopleidingen. Alle leraren gaven dus ongeschoold les.’ Al experimenterend en zonder steun probeerde ze haar lessen zo goed mogelijk vorm te geven. De scholen waar ze werkte, werden gekenmerkt door grote klassen met meerdere leerjaren en een chronisch gebrek aan lesmaterialen, zoals schoolboeken, computers en sportspullen.

Het werd Salima snel duidelijk dat er grote veranderingen nodig waren om het onderwijs in haar land te verbeteren. Ze ging zich onder meer inzetten voor scholingsprogramma’s voor leraren. Inmiddels heeft ze als lerarenopleider duizenden leraren in Pakistan geholpen om beter te worden in hun vak.

Maar de strijd voor gelijke kansen voor meisjes is nog lang niet gestreden, vertelt ze. ‘Ouders in Pakistan zijn zich inmiddels wel bewuster van het belang van goed onderwijs voor meisjes. Maar in afgelegen gebieden, op het platteland, blijven er nog veel meisjes thuis.’ logo Global Teacher PrizeSalima was genomineerd voor de Global Teacher Prize 2017 en eindigde bij de laatste tien finalisten. De geldprijs, één miljoen dollar (ruim 900 duizend euro), zou ze hebben gebruikt om de kansen voor meisjes in Pakistan te vergroten, zegt ze.

‘Ik ben leraar geworden, omdat ik wist dat ik andere meisjes moest steunen. In mijn lessen probeer ik ondernemerschap te stimuleren: ik help leerlingen onder meer om zelfstandig geld te verdienen, bijvoorbeeld door eieren of zelfgemaakte kussens te verkopen. Zo kunnen ze voor hun familie zorgen, terwijl ze ondertussen een opleiding doen.’

Haar vader was trots op haar toen ze leraar werd, glimlacht ze. Net als op zijn andere vier dochters, van wie er uiteindelijk één arts en de rest ook leraar werd.

 

Het bezoek van Didactief aan de uitreiking van de Global Teacher Prize in Dubai werd mede mogelijk gemaakt door de Varkey Foundation.

Click here to revoke the Cookie consent