Een idee voor een buitenles vertaald krijgen naar een geslaagde praktijk vraagt om een specifieke buitenles-mindset. Een buitenles laat zich namelijk niet zo makkelijk programmeren. Je wilt maximaal kunnen inspelen op je leerlingen én op de leerkansen uit de omgeving. Tegelijkertijd wil je je lesdoelen halen binnen de vooropgestelde termijn. Dat is soms moeilijk navigeren.
Daarom ontwikkelden we het OutdAre Teaching Compass (OTC). Dit kompas helpt je om je outdoor learning-praktijk vorm te geven aan de hand van vier ‘richtinggevende’ outdoor learning-mindsets:
ZOEKEN
UIT-ZOEKEN
BE-ZOEKEN
ONDER-ZOEKEN
Het centrale idee is dat het OTC je helpt je leerdoelen en -activiteiten uit te werken vanuit deze verschillende mindsets.
Het OutdAre Teaching Compass is opgebouwd als een kwadrant. In de kern, ‘waar het om draait’, staat het leren van het kind centraal. Op beide assen van het OutdAre Teaching Compass staan de twee belangrijkste factoren die het leren van leerlingen beïnvloeden als we naar buiten gaan: de relatie met de leerkracht (verticale as) en de relatie ten aanzien van de ruimte (horizontale as).
De verticale leerkracht-as is gestoeld op het inzicht dat de leerkracht-leerling-relatie één van de meest invloedrijke aspecten is als het gaat om het leren van het kind (Hattie, 2007). De inkleuring van deze relatie wordt sterk bepaald door de instructiestijl. Een meer taakgerichte instructie wordt gekenmerkt door een sturende interactie: gesloten vragen van de leerkracht leiden tot afgebakende antwoorden. Bij een meer procesgerichte aanpak zijn de vragen van de leerkracht eerder open; niet het vinden van juiste antwoorden staat hier centraal, maar het stellen van goede vragen.
De horizontale ruimte-as is gebaseerd op het inzicht dat de ruimte een bepalende factor is om het geleerde betekenis te geven. In de literatuur spreekt men over ‘de ruimte als derde pedagoog’ (Strong, 2007). We bekijken de ruimte vanuit twee invalshoeken. Ten eerste spreken we over ‘SPACE’: ruimte als ‘bewegingsruimte’ in de fysieke en de mentale zin van het woord, bijvoorbeeld een speelplaats of een park. Als de ruimte wel een specifieke context biedt, spreken we van ‘PLACE’, zoals een bos om bepaalde planten of dieren te observeren of een gebouw om een historisch beeld te geven (‘place-based learning’).
Het OutdAre Teaching Compass is een combinatie van beide dimensies. Dat leidt tot een kwadrant met vier gelijkwaardige delen. Elk kwadrant bevat een ‘mindset’ die je buitenles kleurt qua stijl en aanpak. De uitdaging bestaat erin je outdoor learning-praktijk afwisselend vorm te geven vanuit elk van deze vier mindsets. Op die manier haal je alles eruit wat erin zit. De taxonomie van Bloom is daarbij een dankbaar hulpmiddel om concrete leerdoelen en -vragen te formuleren. In deze fase ga je als het ware ‘Bloom-schikken’ met de zes denkordes van Bloom: Onthouden, Begrijpen, Toepassen, Analyseren, Evalueren en Creëren.
Gorik Van Helleputte werkt bij de Lerarenopleiding UCLL-Heverlee (België). Meer info? Mail naar [email protected].
Bronnen
A Broad and Balanced Curriculum in Primary Schools: Educating the Whole Child. (2022). Verenigd Koninkrijk: SAGE Publications.
Cannon, H. M., & Feinstein, A. H. (2005). Bloom Beyond Bloom: Using the Revised Taxonomy to Develop Experiential Learning Strategies. Developments in Business Simulation and Experiential Learning: Proceedings of the Annual ABSEL Conference, 32, 348–356.
Hattie, J. (2007). Visible Learning for Teachers: Maximizing Impact on Learning.
Strong-Wilson, T., & Ellis, J. (2007). Children and Place: Reggio Emilia’s Environment As Third Teacher. Theory Into Practice, 46(1), 40–47. https://doi.org/10.1080/00405840709336547
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
