De buddy kan chatten en laat via zijn gezichtsuitdrukkingen emoties zien. Hij stelt vragen ('wat is er precies gebeurd?'), geeft empatische antwoorden ('wat rot voor je') en komt met praktische tips ('heb je dit al geprobeerd?'). Bij het programmeren van de chatbot baseerde Van der Zwaan zich op modellen van menselijke conversaties: gesprekken tussen vrienden, kennissen en collega's die elkaar steun proberen te bieden.
De onderzoeker testte de chatbot op studenten, hulpverleners en kinderen. De hulpverleners waren vooral lovend over de gezichtsuitdrukkingen van de virtuele buddy, terwijl de kinderen het positiefst waren over de praktische tips.
Natuurlijk kan een chatbot nooit een vervanging zijn van therapie of menselijk contact, benadrukt Van der Zwaan. 'Maar in de context van een breder steunpakket kunnen chatbots zeker een rol veroveren, mits ze hartelijk en meelevend zijn.' Dat geldt vooral voor taboe-onderwerpen als pesten, waar kinderen niet makkelijk met hun ouders over praten. Van der Zwaan: 'De stap om het onderwerp aan te snijden met een virtuele buddy is minder groot.'
Het proefschrift 'An Empathic Virtual Buddy for Social Support' van Janneke van der Zwaan verschijnt in maart.
10 februari 2014
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
