Vrouwen laten vaker hun tranen stromen dan mannen. Een puur biologisch verschil als gevolg van hormonale veranderingen in de puberteit, dachten wetenschappers altijd. Maar Francine Jellesma (Universiteit van Amsterdam) en Ad Vingerhoets (Universiteit van Tilburg) ontdekten ook al een sekseverschil op de basisschool, nog lang voordat de hormonen opspelen.
Ze onderzochten de ‘huilfrequentie’ en ‘huilneiging’ bij 9- tot 13-jarigen. Ruim 180 kinderen vulden een vragenlijst in. Daaruit bleek dat meisjes vaker huilen dan jongens. Het onderzoek maakt aannemelijk dat juist sociale factoren een rol spelen bij het ontstaan van het sekseverschil in huilen.
Dat meisjes vaker huilen, komt gedeeltelijk doordat zij vaker verdrietig zijn: anders dan jongens – die eerder stennis schoppen ofwel hun gevoelens externaliseren – internaliseren meisjes hun gevoelens meer. Ook huilen meisjes vaker omdat zij meer lichamelijke klachten ervaren, zoals moeheid en hoofdpijn. Daarnaast zien meisjes meer situaties als reden om te huilen. Hun ervaring is dat huilen tot emotionele ontlading leidt. ‘Als meisjes huilen, roept dat steun op’, vertelt Jellesma toe. Voor jongens is het juist minder sociaal wenselijk om te gaan huilen.
Jellesma heeft het niet onderzocht, maar vermoedt dat ook leerkrachten positiever reageren op huilende meisjes dan op huilende jongens. Ze adviseert om alert te zijn op eigen en andermans reacties op een huilende jongen. ‘Als hij wordt uitgelachen, maakt dat de hele situatie nog erger voor hem. Creëer een veilige sfeer om hem te troosten, neem hem bijvoorbeeld even apart.’
Francine Jellesma & Ad Vingerhoets, ‘Crying in Middle Childhood: A Report on Gender Differences’, in: Sex roles, October 2012, Volume 67, Issue 7-8.
Dit artikel verscheen in Didactief, december 2012.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
