Engels is in de laatste decennia uitgegroeid tot een vertrouwd onderdeel in het basisonderwijs, maar de vormen lopen flink uiteen. Sommige scholen bieden lessen Engels pas in groep 8, andere beginnen al bij de kleuters, al dan niet met de inzet van native speakers. Hierdoor komen de leerlingen met zeer wisselende niveaus de brugklas binnen.
Daar, in de brugklas, gaat het vaak mis, stelt Ton de Kraay, die onderzoek deed naar onderwijs in Engels en de overgang tussen po en vo. Het blijkt voor de vo-docenten haast onmogelijk om goed op de grote verschillen in te spelen. Ook komen in het vo andere vaardigheden centraal te staan. Zo ligt op de basisschool nog veel nadruk op spreekvaardigheid, terwijl in het vo de aandacht vaak verschuift naar grammaticaregels en begrijpend lezen.
De twee praktijken zouden meer naar elkaar toe moeten buigen, stellen onderzoekers al jaren. Scholen zouden beter van elkaar moeten weten wat ze doen en volgens duidelijkere richtlijnen, iets waar SLO in 2011 ook al voor pleitte naar aanleiding van een onderzoek in opdracht van OCW (Engels in het basisonderwijs). Platform Onderwijs2032 herhaalde die wens.
Maar ook zonder landelijke aanpassingen is het al mogelijk om brugklassers beter te helpen, ontdekte De Kraay. Bijvoorbeeld door een inhoudelijke(re) overdracht of door als sectie bij aanvang van het schooljaar via een toets of gesprekken te peilen hoe de brugklassers tegen Engels aankijken en in hoeverre ze buiten school met Engels in aanraking komen. Bij opdrachten kunnen docenten daar dan rekening mee houden, wat weer motiverend is voor de leerlingen.
Ton de Kraay, Differentiation to Improve the Articulation between Levels: In the Teaching of English in Primary and Secondary Education in The Netherlands. Proefschrift Rijksuniversiteit Groningen, 2016.
Dit artikel verscheen in Didactief, april 2018.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
