Intrinsieke motivatie en eigenaarschap. Zelden zag je het zo mooi beschreven als in het nieuwe jeugdboek van Simon van der Geest. Het werkstuk heet het, maar de twaalfjarige Eva maakt er niet minder dan een levensstuk van. In de kern gaat dit boek daarover: het echte leren dat leven heet.
Eva schrijft een werkstuk over ‘biologische vaders’, omdat ze eindelijk wel eens wil weten wie haar vader is. In plaats van het obligate knip- en plakwerk geeft ze een kijkje recht in haar hart. Haar juf vindt dat het allemaal ‘te veel privé’ wordt en te weinig informatief.
Braaf maakt Eva daarna een – voor een twaalfjarige opvallend goed geschreven – hoofdstuk over genen, maar dat versterkt haar besluit alleen maar: ik wil mijn vader vinden, want van hem heb ik mijn neus, donkere huid en niet te vergeten mijn elfde teen geërfd. Ze geeft zich op voor een Spoorloos-achtig tv-programma. Omdat ze de dochter van een beroemde zangeres is, happen die meteen toe en binnen een week zit ze met een cameraploeg in Suriname. Eva is die voortdurende camera’s snel zat en glipt ertussenuit. Zo belandt ze in de binnenlanden, op zoek naar lekeleke finga, De Man met Elf Tenen.
Die tocht door de jungle is spannend en ontroerend beschreven. Eva vindt met hulp van diverse mensen haar vader, maar komt uiteindelijk vooral zichzelf tegen. Ze ontdekt wie er belangrijk zijn in haar leven, zoals haar schoolvriendje Luuk die als een broer is, en dat de eigenlijke expeditie nog moet beginnen: ‘Ik vraag me af hoeveel hoofdstukken ik nog zou moeten schrijven voor ik dat weet. Misschien komt het wel nooit af.’
Simon van der Geest (ill. Karst-Janneke Rogaar), Het werkstuk. Of hoe ik verdween in de jungle. 10+, 388 blz. Querido, 2019, € 15,99.
Dit artikel verscheen in Didactief, december 2019.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven